Τα αυτοκρατορικά παλάτια δεσπόζουν επιβλητικά και μεγαλοπρεπή. Τα μνημεία της πόλης είναι εντυπωσιακά και οι εμπορικοί δρόμοι πάντοτε πολυσύχναστοι. Νότες κλασικής μουσικής πλανώνται συνεχώς στην ατμόσφαιρα και τα παραδοσιακά καφέ αναδύουν βιεννέζικη κουλτούρα. Ναι, είναι η πρωτεύουσα όπου ευδοκιμούν τα πιο υπέροχα ταξιδιωτικά κλισέ. Δικαίως!
Bιέννη. Είναι ένα από τα μικρότερα ομόσπονδα κρατίδια της Αυστρίας. Εντούτοις, με πληθυσμό 1.600.000 κατοίκους είναι η μεγαλύτερη πόλη, καθώς και το πολιτικό, πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο ολόκληρης της χώρας. Βρίσκεται χτισμένη σε υψόμετρο 170 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και καταλαμβάνει έκταση 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην Κοιλάδα του Δούναβη, ενώ βόρεια και δυτικά οι δασωμένοι λόφοι του Wienerwald (Δάσος της Βιέννης) στεφανώνουν την πόλη. Ο Δούναβης την διαιρεί διαγωνίως σε δύο τμήματα. Η πλευρά της πόλης που ενδιαφέρει πρωτίστως τον επισκέπτη βρίσκεται νότια του ποταμού και πρόκειται για το παλιό κέντρο της Βιέννης, την Innere Stadt, όπου και συναντώται τα περισσότερα αξιοθέατα.
H Innere Stadt περικλείεται από μια μεγάλη κυκλική λεωφόρο, τη Ρινγκστράσε (Ringstrasse), στην οποία δεσπόζουν επιβλητικά μεγάλα δημόσια κτίρια, όπως παλάτια, μουσεία, το κοινοβούλιο, το δημαρχείο, η όπερα και πολλά άλλα. Ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύψετε την «αυτοκρατορική» όψη της Βιέννης, είναι να ακολουθήσετε τη λεωφόρο Ρινγκστράσε, το μήκος της οποίας είναι περίπου 4 χιλιόμετρα.
Σε τούτη τη βόλτα, θα θαυμάσετε το παλαιό χειμερινό ανάκτορο των Αψβούργων, το Χόφμπουργκ (Hofburg, www.hofburg-wien.at), το οποίο απλώνεται σε αρκετά μεγάλη έκταση στο κέντρο της πόλης. Κάποτε το παλάτι αυτό ήταν οικία των αυτοκρατόρων και καθώς η δύναμη των Αψβούργων αυξανόταν, οι διάφοροι αυτοκράτορες πρόσθεταν κτίρια σύγχρονης νοοτροπίας, με αποτέλεσμα να αποτελεί ένα συγκρότημα κτιρίων, με 18 πτέρυγες, 54 σκάλες και περίπου 2.600 δωμάτια. Σήμερα φιλοξενεί τα γραφεία του Προέδρου της Αυστρίας, διάφορα υπηρεσιακά και ιδιωτικά διαμερίσματα, κάποια μουσεία καθώς και τη χειμερινή σχολή ιππασίας, όπου προπονούνται οι λευκοί κομψοί επιβήτορες Λιπιζάνερ της ισπανικής σχολής ιππασίας.
Κοντά στο παλάτι Χόφμπουργκ βρίσκεται το πάρκο του Λαού (Volksgarten), που είναι γεμάτο τριανταφυλλιές, σκεπασμένες το χειμώνα για προστασία, και φιλοξενεί ένα αντίγραφο του ναού του Θησείου, και στο οποίο κατά καιρούς λαμβάνουν χώρα διάφορες εκθέσεις.
Το εντυπωσιακό κοινοβούλιο (Parliament), που βρίσκεται σχεδόν απέναντι από το παλάτι, αποτελεί κτίριο ελληνικού ρυθμού, με δύο πλατιές ράμπες που οδηγούν στην κύρια είσοδο και κοσμούνται από αγάλματα Ελλήνων φιλοσόφων. Ο αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν, που το σχεδίασε, διάλεξε την αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική και τεχνοτροπία για να θυμίζει, όπως λέγεται, τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία.
Εξίσου σημαντικό κτίριο είναι το νεο-γοτθικό δημαρχείο (Rathaus) με τους εντυπωσιακούς οβελίσκους και τα οξυκόρυφα παράθυρα. Το δημαρχείο χτίστηκε για να εκφράσει την περηφάνια των Βιεννέζων για την πόλη τους. Διαθέτει 1.575 δωμάτια και εδώ έχουν τα γραφεία τους ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο.
Πραγματικά όμως «διαμάντια» της Βιέννης στον τομέα των εκθεσιακών χώρων είναι τα δίδυμα μουσεία Καλών Τεχνών (Kunsthistorisches Museum, www.khm.at) και Φυσικής Ιστορίας (Naturhistorisches Museum, wwwnhm-wien.ac.at) στην πλατεία Messeplatz. Το πρώτο διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές ζωγραφικών έργων στο κόσμο, καθώς και πλούσια εκθέματα από την αιγυπτιακή, ελληνική και ρωμαϊκή εποχή, αλλά και μεγάλη συλλογή γλυπτών και νομισμάτων. Στο δεύτερο, πάλι, εκτίθενται εξαφανισμένα στις μέρες μας αλλά και σπάνια είδη ζώων, πουλιών και ψαριών· ένα μουσείο που αξίζει να επισκευθείτε ειδικά όσοι συνοδεύετε παιδιά.
Εργα γνωστών καλλιτεχνών, όπως το περίφημο «Φιλί» του αυστριακού ζωγράφου Γκουστάβ Κλιμτ, θα θαυμάσετε, επίσης, στην Εθνική Πινακοθήκη της Αυστρίας, η οποία στεγάζεται στο ομορφότερο ίσως παλάτι της Βιέννης, το Βelvedere (www.belvedere.at). Πρόκειται για ένα έξοχο μπαρόκ κτίσμα, με τεράστιους γαλλικούς κήπους. Υπήρξε η θερινή κατοικία του πρίγκιπα Ευγένιου της Σαβοΐας, του μεγαλύτερου στρατιωτικού ηγέτη της αυτοκρατορίας, εξαιτίας της νίκης του ενάντια στους Τούρκους το 1683. Με τα χρήματα που έλαβε ως αμοιβή για τις νίκες του κατά την ισπανική διαδοχή, ζήτησε να του χτίσουν δύο παλάτια: το άνω και κάτω Belvedere.
Συνεχίζοντας την αυτοκρατορική βόλτα, ένα εντυπωσιακό παλάτι που αξίζει και αυτό κάμποσο από το χρόνο σας, είναι το ανάκτορο του Σένμπρουν (Schn?brunn, www.schoenbrunn.at), το οποίο χτίστηκε το διάστημα 1695-1713 και αποτέλεσε τη θερινή κατοικία της οικογένειας των Αψβούργων. Προς το τέλος της δυναστείας τους, η οποία σημειωτέον διήρκεσε περί τα 600 χρόνια, έζησε εδώ ο Φραγκίσκος Ιωσήφ με τη σύζυγό του Σίσι, ενώ ο τελευταίος αυτοκράτορας ήταν ο Κάρολος ο Α΄, που μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου παραιτήθηκε. Εδώ βρίσκεται και ο πρώτος ζωολογικός κήπος του κόσμου από το 1752. Το μεγαλύτερο τμήμα του σημερινού παλατιού είναι δημιούργημα της Μαρίας Θηρεσίας, η οποία ανέβηκε στο θρόνο το 1740, μετά από ρύθμιση που έκανε ο πατέρας της Κάρολος ΣΤ΄, σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες μπορούσαν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας. Αν και τα πρώτα χρόνια της βασιλείας της, η Μαρία Θηρεσία έκανε αρκετά λάθη, εντέλει άφησε τη σφραγίδα της με την εισαγωγή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, αλλά και βελτιώνοντας την κοινωνική κατάσταση των αγροτών και καθορίζοντας νέα διοικητική οργάνωση. Τα περισσότερα αντικείμενα του παλατιού επιδεικνύουν τον πλούτο της εποχής, καθώς είναι «ντυμένα στο χρυσό».
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου (Stephansdom, www.stephanskirche.at) στο κεντρικότερο σημείο της πόλης που ακούει στο όνομα Stephansplatz θεωρείται το πιο κομψό γοτθικό κτίριο της Αυστρίας. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Αγιος Στέφανος υπέστη φοβερές ζημιές από τους βομβαρδισμούς. Ευτυχώς, όμως, έπειτα οι όποιες ζημιές αποκαταστάθηκαν πλήρως. Σήμερα, στους χώρους του ναού δίνονται συχνά συναυλίες κλασικής μουσικής.
Βεβαίως, ο κατεξοχήν χώρος για συναυλίες κλασικής μουσικής είναι η Κρατική Oπερα της Βιέννης (Staatsoper, www.wiener-staatsoper.at) 2.880 θέσεων! Η Staatsoper είναι ένα κτίριο του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε το 1861 και άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό τον Μάιο του 1869 με... Μότσαρτ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ένας από τους δύο αρχιτέκτονες αυτοκτόνησε, καθώς το κτίριο της όπερας δεν είχε εντυπωσιάσει ούτε τον κόσμο ούτε και τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ, ο οποίος το είχε χαρακτηρίσει ως σιδηροδρομικό σταθμό! Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το κτίριο καταστράφηκε ολοσχερώς, αλλά γρήγορα επισκευάστηκε και πλέον αποτελεί σημείο αναφοράς για τους μουσικόφιλους ολόκληρου του πλανήτη.
.jpg)
