Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Σκολίωση

Γράφει ο Δρ. Ιάσων Κ. Ντουντουλάκης, Διευθυντής Ορθοπαιδικού Τμήματος, Ευρωκλινικής Παίδων

Ο όρος σκολίωση προέρχεται από τη λέξη σκολιός που σημαίνει στρεβλός. Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη στην προσθιοπίσθια διάστασή της φαίνεται τελείως ευθεία. Σκολίωση ονομάζουμε την πλάγια παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης από τη μέση γραμμή.

Μορφές σκολίωσης

Ανάλογα με την περιοχή της σπονδυλικής στήλης στην οποία εμφανίζεται το κύρτωμα, τη διαχωρίζουμε σε αυχενική, θωρακική και οσφυϊκή σκολίωση. Αρκετά συχνά μπορεί να υπάρξει κύρτωμα που να αφορά σε παραπάνω από μία μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οπότε μιλάμε για θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Ανάλογα με το προς τα πού κλίνει το κυρτό της καμπύλης χαρακτηρίζουμε τη σκολίωση δεξιά ή αριστερή και την αναφέρουμε σαν δεξιά θωρακική σκολίωση ή αριστερή οσφυϊκή σκολίωση κ.ο.κ.

Πιο συχνά εμφανίζεται η σκολίωση με το κυρτό προς τα δεξιά. Επίσης, πιο συχνή είναι η θωρακική και η θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Η θωρακική σκολίωση φαίνεται πιο έντονα, διότι με τη στροφή των σπονδύλων συμπαρασύρονται και οι πλευρές οι οποίες προβάλλουν περισσότερο στη θωρακική μοίρα. Ανάλογα με την ηλικία που παρουσιάζεται, χωρίζεται σε νηπιακή, παιδική, και εφηβική σκολίωση. Άλλος διαχωρισμός ανάλογα με την αιτιολογία της σκολίωσης είναι:

Συγγενής σκολίωση
Νευρομυικη σκολίωση
Σκολίωση στη νευροινωμάτωση
Σκολίωση στο σύνδρομο Μαρφαν
Σκολίωση που οφείλεται σε τραύμα
Σκολίωση που οφείλεται σε όγκο της Σπονδυλικής Στήλης
Αντιρροπιστική σκολίωση (δισκοπάθεια)
Ιδιοπαθής σκολίωση

Εικόνα 1: Αριστερά απεικονίζεται μία φυσιολογική σπονδυλική στήλη και δεξιά μια σπονδυλική στήλη με θωρακική σκολίωση

Εικόνα 2: Απεικόνιση σκελετού με θωρακική σκολίωση

Εδιοπαθής Σκολίωση

Από όλες τις παραπάνω μορφές μας ενδιαφέρει η ιδιοπαθής σκολίωση, στην οποία θα αναφερθούμε. Λέγεται ιδιοπαθής, διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Είναι μια πάθηση που αφορά συνήθως νεαρές κοπέλες και είναι συχνότερη στις ηλικίες των 12-15 ετών. Συνήθως παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 9-10 ετών, και χειροτερεύει με την αύξηση της ηλικίας και του ύψους του παιδιού.

Πώς γίνεται η διάγνωση της σκολίωσης;
Πολλές φορές τη διάγνωση την κάνουν οι γονείς ή το ίδιο το παιδί. Συνήθως τα κορίτσια παραπονιούνται στη μαμά ότι δεν στρώνει καλά η φούστα στη μέση ή ότι κρεμάει περισσότερο από τη μια μεριά, ή ότι πέφτει η μια τιράντα. Η μαμά πολλές φορές βλέπει να προβάλλει περισσότερο η μια ωμοπλάτη.

Εικόνα 3: Κορίτσι με θωρακοσφυϊκή σκολίωση και ασυμμετρία των ωμοπλατών

Πώς εξετάζουμε ένα παιδί για να δούμε αν έχει σκολίωση;
Βάζουμε το παιδί σε στάση προσοχής, γυμνό από τη μέση και πάνω, και του λέμε να σκύψει με τα γόνατα σε έκταση. Παρατηρούμε τη σπονδυλική στήλη αν είναι ευθεία. Αν δεν είναι τότε μιλούμε για πιθανή σκολίωση και ζητούμε ακτινολογικό έλεγχο ο οποίος επιβεβαιώνει τη διάγνωση. Ο ακτινολογικός έλεγχος γίνεται με το παιδί σε όρθια στάση. Έχοντας κάνει τη διάγνωση πρέπει να κάνουμε και την κατάλληλη θεραπεία. Για να κάνουμε την ανάλογη θεραπεία πρέπει να γνωρίζουμε το μέγεθος της σκολίωσης.

Εικόνα 4: Κλινικός έλεγχος σκολίωσης. Αριστερά φυσιολογική σπονδυλική στήλη, δεξιά σπονδυλική στήλη με σκολίωση

Θεραπεία
Η σκολίωση μετριέται σε μοίρες και η θεραπεία εξαρτάται από το πόσες μοίρες είναι. Για πρακτικούς λόγους έχουμε χωρίσει τη σκολίωση σε κατηγορίες: μέχρι 20 μοίρες, από 20-40 μοίρες και από 40 μοίρες και άνω.
Σκολίωση μεγέθους μέχρι 20 μοίρες θεραπεύεται συντηρητικά με φυσιοθεραπεία, κολύμπι και παρακολούθηση, συνήθως κάθε 6 μήνες.
Από 20-40 μοίρες συνιστούμε διαφόρων τύπων κηδεμόνες. Οι κηδεμόνες έχουν σκοπό να διορθώσουν τη σκολίωση ή στη χειρότερη περίπτωση να μη την αφήσουν να χειροτερεύσει. Πολλές φορές η σκολίωση είναι δυνατόν να χειροτερεύσει και μέσα στον κηδεμόνα. Οι κηδεμόνες πρέπει να φοριούνται ανελλιπώς και για τουλάχιστον 20 ώρες το 24ωρο, ακόμα και τη νύχτα, και για αρκετά χρόνια, πολλές φορές και μετά το πέρας της ανάπτυξης του παιδιού.

Από τις 40 μοίρες και πάνω συνήθως η σκολίωση χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική θεραπεία χρειάζεται για να διορθωθούν οι μεγάλες καμπύλες, οι οποίες αν είναι έντονες, είναι δυνατόν να δημιουργούν πίεση στους πνεύμονες και στην καρδιά με αποτέλεσμα καρδιοπνευμονική ανεπάρκεια, ακόμα και θάνατο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές ράβδοι για τη διόρθωση των κυρτωμάτων. Οι επεμβάσεις αυτές θεωρούνται μεγάλες, αλλά όταν υπάρχει ένδειξη πρέπει να γίνονται.
Εκτός από τις απλές σκολιώσεις, υπάρχουν και οι διπλές σκολιώσεις όπου αντί για ένα κύρτωμα έχουμε δύο. Αυτές πολλές φορές φαίνονται λιγότερο διότι το ένα κύρτωμα αντιρροπεί το άλλο. Η θεραπεία και εδώ είναι η ίδια.

Η σκολίωση είναι πάθηση που αφορά πιο συχνά τα κορίτσια της προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας. Η σκολίωση αυτή λέγεται ιδιοπαθής, διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Μια πρόχειρη εξέταση μπορεί να γίνει ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς, βάζοντας το παιδί να σκύψει με τεντωμένα τα γόνατα.
Καλό είναι όλα τα παιδιά, ειδικά τα κορίτσια, να ελέγχονται μια φορά το χρόνο, από την ηλικία των 9-10 ετών.
Στις μικρές σκολιώσεις μέχρι 20 μοίρες, η συνήθης θεραπεία είναι οι ασκήσεις στάσης και ασκήσεις διορθώσεως, όπως τις ονομάζουμε. Πολλές φορές συστήνουμε την κολύμβηση ως χρήσιμη, όμως τίποτε δεν έχει αποδειχτεί. Παρόλα αυτά είναι βέβαιο ότι δεν κάνει κακό. Αντιθέτως, προς απάντηση μιας συχνής ερώτησης των γονέων, το μονόζυγο σκληραίνει τους μύες και δεν επιτρέπει τη διόρθωση της σκολίωσης, συνεπώς πρέπει να αποφεύγεται. Επίσης η βαριά σχολική τσάντα δεν έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί ή πιβαρύνει τη σκολίωση. Τέλος, όσα παιδιά φορούν κηδεμόνες πρέπει να τους φορούν ανελλιπώς και για περίπου 20 ώρες το 24ωρο και τουλάχιστον μέχρι το τέλος τις ανάπτυξης τους.

Πηγή: http://www.iatronet.gr

Γράφουν οι Γερμανός Ιερονυμάκης , Τεχνολόγος ακτινολόγος και Γιώργος Μίλεσης MSc, Κλινικός Διαιτολόγος, MSc Εφαρμοσμένης Κλινικής Διατροφής

Η οστεοπόρωση είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ιατρική και αποτελεί νόσο χαρακτηριζόμενη από προοδευτική απώλεια της οστικής μάζας του σκελετού, που έχει σαν συνέπεια την ελάττωση της μηχανικής αντοχής των οστών. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα οστά να γίνονται λιγότερο ανθεκτικά και συνεπώς πιο εύθραυστα. Έτσι, άτομα που πάσχουν από οστεοπόρωση κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πάθουν κάποιο κάταγμα το οποίο πολλές φορές, ανάλογα με το βαθμό της νόσου, προκαλείται χωρίς να ασκηθεί αξιόλογη δύναμη.

Είναι φανερό πως η ελάττωση της οστικής μάζας δεν προκαλεί μόνο την αύξηση πιθανότητας καταγμάτων, αλλά και μια σωρεία άλλων προβλημάτων, όπως π.χ. πόνο, παραμόρφωση σκελετού, απώλεια κινητικότητας κλπ. Κατανοούμε λοιπόν, πως η οστεοπόρωση είναι ένα ιατρικό πρόβλημα το οποίο έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σύγχρονη κοινωνία. Έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί όχι μόνο σαν ιατρικό πρόβλημα, αλλά και σαν κοινωνικοοικονομικό. Το πρόβλημα συνίσταται στην περίθαλψη των οστεοπορωτικών ασθενών με κατάγματα και αφορά τόσο το κράτος, όσο και την οικογένεια. Στις Η.Π.Α. μόνο, υπολογίζεται ότι δαπανώνται 20 δις. δολάρια για τα κατάγματα αυτής της μορφής, ο αριθμός των οποίων ανέρχεται σε 1.500.000 περίπου τον χρόνο.

Εξετάσεις

Είναι λογική λοιπόν η ανησυχία της επιστήμης για σωστή και έγκαιρη διάγνωση της οστεοπόρωσης. Τα τελευταία χρόνια έγιναν μεγάλες πρόοδοι στην ανάπτυξη, καθώς και τη βελτίωση παλιότερων μεθόδων για την εκτίμηση της οστικής μάζας. Μερικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα για την εκτίμηση της οστικής μάζας είναι:

βιοχημικές εξετάσεις, οι οποίες όμως δεν μπορούν να αποδείξουν μόνες την ύπαρξη της νόσου,
η αξονική τομογραφία, που δίνει αρκετά ακριβείς μετρήσεις οστικής μάζας με το μειονέκτημα της μεγάλης δόσης ακτινοβολίας του ασθενούς και το μεγάλο οικονομικό κόστος της εξέτασης,
η περιφερειακή αξονική τομογραφία (P.Q.C.T ), η οποία παρόλο που είναι η μόνη μέθοδος που μπορεί να μετρήσει την οστική πυκνότητα σε τρισδιάστατα χώρο εξετάζει μόνο την περιοχή του αντιβραχίου,
η υπερηχοτομογραφία, η οποία χρησιμοποιείται στον περιφερικό σκελετό, έχει φτωχή επαναληψιμότητα

Λύσεις στα προβλήματα των παραπάνω διαγνωστικών εξετάσεων έδωσαν στο παρελθόν οι μετρήσεις οστικής πυκνότητας που γίνονταν με την μέθοδο της απορρόφησης φωτονίων διπλής ενέργειας CDPA. Το μεγάλο οικονομικό κόστος και η υψηλή δόση ακτινοβολίας τόσο για τον ασθενή όσο και για το προσωπικό του εργαστηρίου ώθησαν τους ερευνητές στην αντικατάσταση της ραδιενεργούς πηγής με λυχνία παραγωγής ακτινών Χ. Έτσι λοιπόν, διάφοροι ερευνητές χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές για να μετατρέψουν μια δέσμη ακτινών Χ σε δέσμη 2 ενεργειών. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται DEXA. Η μέθοδος DEXA σήμερα είναι μια από τις πιο διαδεδομένες εξετάσεις για τη μελέτη της οστικής πυκνότητας. Ο λόγος είναι ότι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει λύνουν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα των άλλων μεθόδων και τεχνικών. Με την εξέταση αυτή, ο ασθενής εκτίθεται σε μικρή δόση ακτινοβολίας, εξετάζεται παραπάνω από μία ανατομική περιοχή, έχει σχετικά χαμηλό κόστος εξέτασης, μεγάλη ταχύτητα εκτέλεσης της εξέτασης (3 – 5 min.) και δίνει σχετικά ακριβείς μετρήσεις.

Αξιόπιστη διάγνωση

Μια εξέταση για να θεωρηθεί αξιόπιστη, θα πρέπει να τη διακρίνουν κάποια χαρακτηριστικά. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι η επαναληψιμότητα της εξέτασης και η ακρίβειά της. Η επαναληψιμότητα δηλώνει το κατά πόσο το μηχάνημα δίνει την ίδια τιμή μέτρησης όταν επαναλαμβάνει την ίδια εξέταση, στις ίδιες συνθήκες. Η ακρίβεια είναι ο βαθμός στον οποίο μια τιμή μέτρησης προσεγγίζει την πραγματικότητα. Για να είναι όμως αξιόπιστη η διάγνωση θα πρέπει να εξετάζονται 2 ανατομικές περιοχές, εφόσον βέβαια αυτό είναι εφικτό. Αυτό γιατί η διαγνωστική σημασία περιπλέκεται από το γεγονός, ότι διαφορετικές ανατομικές περιοχές παρουσιάζουν διαφορετικές αναλογίες μεταξύ συμπαγούς και σπογκώδους οστίτη ιστού, όπου διαφέρουν και στο βαθμό απώλειάς τους.

Όταν τίθεται θέμα επιλογής, ο κλινικός ιατρός, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό του ασθενούς, καθώς και τα φυσικά χαρακτηριστικά του, επιλέγει την ανατομική περιοχή που θα εξετασθεί. Όταν για παράδειγμα, ο ασθενής παρουσιάζει έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην οσφυϊκή μοίρα, σκολίωση, κάταγμα κάποιου οσφυϊκού σπονδύλου ή έντονη αποτιτάνωση της κοιλιακής αορτής, επιλέγεται η περιοχή του ισχίου. Είναι απαραίτητο λοιπόν, πριν από την πρώτη μέτρηση της οστικής πυκνότητος που κάνει ο ασθενής, να προηγείται μια απλή ακτινογραφία στην περιοχή που πρόκειται να εξετασθεί, για να δούμε κατά πόσο το ανατομικό θέμα που θέλουμε ενδείκνυται για την εξέταση.

Προβλήματα διάγνωσης

Ένα πρόβλημα που προκύπτει κάποιες φορές, είναι όταν ο κλινικός ιατρός ζητά να εξετασθεί μια ανατομική περιοχή που κατά την πορεία της εξέτασης παρουσιάζει χαρακτηριστικά αντένδειξης για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση; Το πιο σωστό είναι να προσπαθήσει ο ακτινολόγος να έρθει σε επικοινωνία με τον κλινικό ιατρό και να του τονίσει τα προβλήματα της εξέτασης. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε συμπληρώνει την εξέταση του κλινικού ιατρού με μια δεύτερη σε κάποια άλλη ανατομική περιοχή. Έτσι η διαφορά στις τιμές, που έχουν οι δύο εξετάσεις, θα δώσει σημαντικές πληροφορίες στον κλινικό ιατρό.

Είναι σαφές πως η λάθος διάγνωση έχει δυσάρεστα αποτελέσματα για τον ασθενή. Τα λάθη αυτά αφορούν τόσο την τοποθέτηση του ασθενούς, όσο και τη λήψη του ιστορικού, την επεξεργασία της εικόνας και την επαναληψιμότητα της εξέτασης. Άλλο ένα λάθος, που μπορεί να οδηγήσει σε ψευδή αποτελέσματα, είναι η λανθασμένη σημείωση της ηλικίας του ασθενούς κατά τη λήψη του ιστορικού, αυτό γιατί οι τιμές αναφοράς για το κάθε μηχάνημα DEXA είναι συνάρτηση και της ηλικίας. Το ίδιο θα συμβεί αν δε προσδιορίσουμε σωστά και το φύλο του ασθενούς. Γι’ αυτό, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα η τοποθέτηση του ασθενούς, ώστε να υπάρχει πάντα σωστή απεικόνιση του εξεταζόμενου θέματος. Έτσι κατά τον επανέλεγχο των ασθενών οι συγκρίσεις των μετρήσεων θα είναι αξιόπιστες. Καλό είναι πάντως να υπάρχει πάντα επικοινωνία ανάμεσα στον ακτινολόγο και τον κλινικό ιατρό για να δίδονται οι κατάλληλες εξηγήσεις και τα απαραίτητα στοιχεία.

Φαρμακευτική αγωγή

Τα διφωσφονικά είναι τα κυριότερα φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Αποτελούν θεραπεία πρώτης γραμμής για τη διαγνωσμένη οστεοπόρωση, σε γυναίκες. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα είναι το sodium alendronate, 10 mg/ μέρα ή 70 mg/ 1 φορά την εβδομάδα, το ridedronate, 5 mg/ μέρα ή 35 mg/ 1 φορά την εβδομάδα και το ibandronate, 1 φορά / μήνα. Επειδή απορροφούνται σχετικά δύσκολα, τα από του στόματος διφωσφονικά να λαμβάνονται με άδειο στομάχι, χωρίς να ακολουθεί φαγητό ή ποτό για τα επόμενα 30 λεπτά.

Πρόσφατα, το teriparatide, ανασυνδυασμένη παραθορμόνη φάνηκε να είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Δρα ενεργοποιώντας τους οστεοβλάστες, που παράγουν οστίτη ιστό. Χρησιμοποιείται όταν τα διφωσφονικά αποδειχθούν αναποτελεσματικά ή αντενδείκνυνται. Δεν πρέπει όμως να χορηγείται σε ασθενείς που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία, μικρής ηλικίας ή με νόσο Paget.

Το strondium ranelate (2 gr/ μέρα, από του στόματος) φαίνεται ότι διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των οστεοβλαστών, αναστέλλοντας τον αντίστοιχο των οστεοκλαστών. Δεν προκαλεί προβλήματα στο ανώτερο πεπτικό σύστημα, σε αντίθεση με τα διφωσφονικά.

Η αναπλήρωση οιστρογόνων σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες θεωρείται καλή θεραπεία για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, αλλά συνοδεύεται από πλήθος παρενεργειών. Οι επιλεκτικοί ρυθμιστές οιστρογονικών υποδοχέων (SERMs, Selective estrogen receptor modulator), όπως το raloxifene, δρούν στο οστό καθυστερώντας την αποδόμησή του από τους οστεοκλάστες. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από κλινικές μελέτες.

Το συμπλήρωμα ασβεστίου αρκεί;

Πολλοί βασίζονται μόνο σε έξτρα ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης D, όταν προσπαθούν να θεραπεύσουν ή / και να προλάβουν την οστεοπενία (πρώιμο στάδιο απώλειας οστίτη ιστού) ή την οστεοπόρωση. Όταν αποδειχθεί όμως ανεπιτυχής αυτή η στρατηγική, στρέφονται σε γενικές γραμμές στα φάρμακα (π.χ. διφωσφονικά), που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να σταματούν την πρόοδο της νόσου. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των θεραπειών είναι ακόμα ασαφείς, από τη στιγμή που η αυξημένη οστική μάζα δεν συνεπάγεται και αυξημένη οστική αντοχή. Αντίθετα, επειδή ακριβώς η οστεοπόρωση αποτελεί νόσο που αφορά τον τρόπο ζωής μας, πρέπει πάνω από όλα να εξεταστούν οι παράγοντες εκείνοι που διαιωνίζουν την απώλεια του οστού. Η καθιστική ζωή, η κακή διατροφή (κυρίως η υπερκατανάλωση αλατιού, ζωικής πρωτεΐνης και αλκοόλ), η ανεπαρκής ή ελάχιστη πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων (ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D κυρίως) και η ανεπαρκής έκθεση του δέρματος στον ήλιο (ώστε να παράγει το σώμα μας προβιταμίνη D) είναι κάποιοι από τους παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση ή την επιδείνωση οστεοπενίας / οστεοπόρωσης. Γίνεται δηλαδή αντιληπτό, ότι ένα συμπλήρωμα ασβεστίου – βιταμίνης D δεν μπορεί να διορθώσει καθένα από τα προβλήματα αυτά. Είναι επιτακτική ανάγκη να λαμβάνεται ένα ακριβές και αναλυτικό ιστορικό, ώστε να εντοπίζονται τα όποια προβλήματα αλλά και να οριοθετείται η παρέμβαση που χρειάζεται ο κάθε ασθενής.

Αντίσταση

Χωρίς όμως την υιοθέτηση ασκήσεων αντίστασης, καμιά στρατηγική για τη θεραπεία ή την πρόληψη της οστεοπόρωσης δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένη. Το τρέξιμο, το ανέβασμα σκάλας, η άρση βαρών (ήπιας έντασης) και σε κάποιο βαθμό το βάδισμα, βοηθούν αρκετά στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας, σε αντίθεση με το κολύμπι, που είναι λιγότερο ευεργετικό για την οστεοπόρωση. Στα πλεονεκτήματα της άσκησης συμπεριλαμβάνεται βελτίωση στην ισορροπία και στο βάδισμα, αλλά και σημαντική μείωση του κινδύνου των πτώσεων.

Πηγή:http://www.iatronet.gr

Καταβολή προνοιακών επιδομάτων για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012

Το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα δοθούν τα προνοιακά επιδόματα μέσω των δήμων, όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Γιάννης Ιωαννίδης.

Κατανέμουμε, από το λογαριασμό του Υπουργείου Εσωτερικών, που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με τον τίτλο «Κεντρικοί

Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών δαπανών», συνολικό ποσό 110.406.620,26 € στους παρακάτω Δήμους της χώρας,αποκλειστικά και μόνο προς καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στους κατάνόμο δικαιούχους αυτών, για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012

ΘΕΜΑ: Επιχορήγηση Δήμων από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους έτους 2012 με ποσό 110.406.620,26 € προς καταβολή προνοιακών επιδομάτων στους κατά νόμο δικαιούχους, για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο 2012 .

Α Π Ο Φ Α Σ Η Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ - Αθήνα 3 Δεκεμβρίου 2012

'Εχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 3β, περίπτωση 17 και του άρθρου 259 του ν.

3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α’) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης

Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης».

2. Την αριθμ. Π3α/Φ.18/Γ.Π οικ. 63731/9.5.2008 (ΦΕΚ 931 Β΄) Κοινή Απόφαση των

Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

«Αύξηση Προνοιακών Επιδομάτων που χορηγούνται σε άτομα με Αναπηρίες για τα

έτη 2008,2009,2010 και 2011».

3. Τη με αριθμό 23 (Α.Π 7479/15-2-2011) εγκύκλιό μας «Καταβολή από τους Δήμους

των Προνοιακών Επιδομάτων στους δικαιούχους».

4. Τη με αριθμό 61 (Α.Π 74894/30.12.2010) εγκύκλιό μας « Άσκηση πρόσθετων

αρμοδιοτήτων από τους δήμους, από την 1η Ιανουαρίου 2011, του ‘’Προγράμματος

Καλλικράτης ’’

5. Τις πιστώσεις που έχουν εγγραφεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό έτους 2012 και

αφορούν στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους των Δήμων.

ΑΔΑ: Β45ΑΝ-ΛΙΖ

6.Την με αριθμ. 50698/2.12.2011 (ΦΕΚ 2832 Β΄) Κοινή Απόφαση των Υπουργών

Εσωτερικών και Οικονομικών για τη κατάρτιση προϋπολογισμού των Δήμων,

οικονομικού έτους 2012.

7. Τη με αριθμ. πρωτ: 8602/22.3.2012 απόφασή μας με την οποία επιχορηγήθηκαν Δήμοι

της Χώρας με το ποσό των 140.587.013,69 € για το Α΄ δίμηνο τρέχοντος έτους.

8. Τις με αριθμ. πρωτ: 23427/12.6.2012, 23594/14.6.2012, 24086/14.6.2012, 24197/15.6.2012,

24223/15.6.2012, 24247/19.6.2012, 24264/20.6.2012, 24873/27.6.2012, 25708/27.6.2012,

25710/27.6.2012, 25839/2.7.2012 και 26563/5.7.2012. αποφάσεις μας με τις οποίες

επιχορηγήθηκαν Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 119.675.360,13 € για το Β΄

δίμηνο τρέχοντος έτους.

9. Τις αριθμ. πρωτ. 30341/1.8.2012 και 30761/3.8.2012 αποφάσεις μας με τις οποίες

επιχορηγήθηκαν Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 129.619.466,50

€ για το Γ΄ δίμηνο τρέχοντος έτους.

10. Την αριθμ. πρωτ. 36746/ 2.10.2012 απόφαση μας με την οποία επιχορηγήθηκαν

Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 129.466.835,35 € για το Δ΄ δίμηνο

τρέχοντος έτους.

11. Την ανάγκη επιχορήγησης Δήμων της Χώρας, προς καταβολή των προνοιακών

επιδομάτων στους κατά νόμο δικαιούχους λήψης αυτών για τους μήνες Σεπτέμβριο

και Οκτώβριο τρέχοντος έτους.

12. Το χρηματικό υπόλοιπο του τηρούμενου στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων λογαριασμού του Υπουργείου με τίτλο «Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών δαπανών».

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε

Α. Κατανέμουμε, από το λογαριασμό του Υπουργείου Εσωτερικών, που

τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με τον τίτλο «Κεντρικοί

Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών

δαπανών», συνολικό ποσό 110.406.620,26 € στους παρακάτω Δήμους της χώρας,αποκλειστικά και μόνο προς καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στους κατάνόμο δικαιούχους αυτών, για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012

1 50102 ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 888.697,23

2 50105 ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 279.938,33

3 50117 Ι.Π ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 579.586,73

4 50118 ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 275.896,30

5 51112 ΝΑΥΠΛΙΕΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 728.125,59

6 51219 ΤΡΙΠΟΛΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 746.000,00

7 53105 ΑΡΤΑΙΩΝ ΑΡΤΗΣ 685.645,20

8 59502 ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 4.840.896,45

9 59505 ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 11.492.391,14

10 59506 ΑΙΓΑΛΕΩ ΑΤΤΙΚΗΣ 7.495.868,76

11 59704 ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.874.347,46

12 59521 ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 6.908.940,83

13 59608 ΠΑΛΛΗΝΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.906.709,37

14 59604 ΑΧΑΡΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.226.397,76

15 59812 ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 5.405.233,51

16 51316 ΠΑΤΡΕΩΝ ΑΧΑΙΑΣ 3.791.875,47

17 50310 ΛΕΒΑΔΕΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 1.055.579,09

18 55103 ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 247.869,92

19 55202 ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ 891.031,57

20 58123 ΡΟΔΟΥ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 1.768.591,26

21 57101 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΕΒΡΟΥ 2.127.311,54

22 50426 ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ 2.183.402,78

23 50506 ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 186.614,57

24 52105 ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 407.933,85

25 51417 ΠΥΡΓΟΥ ΗΛΕΙΑΣ 1.341.104,46

26 55306 ΒΕΡΟΙΑΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 1.573.883,63

27 59112 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 3.266.368,05

28 53202 ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 588.241,14

29 55433 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 11.935.009,88

30 53313 ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 1.207.092,00

31 55504 ΚΑΒΑΛΑΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 1.327.948,95

32 54108 ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 454.366,30

33 55613 ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 497.065,32

34 52205 ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1.131.512,27

35 52301ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ-ΙΘΑ-ΚΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 339.298,57

36 55706 ΚΙΛΚΙΣ ΚΙΛΚΙΣ 251.313,66

37 55810 ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 1.022.133,51

38 51505 ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 1.233.301,06

39 58206ΣΥΡΟΥ-ΕΡΜΟΥΠΟ-ΛΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 821.093,24

40 51617 ΣΠΑΡΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 542.731,48

41 54215 ΛΑΡΙΣΣΑΙΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ 2.097.408,87

42 59201 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 612.962,46

43 58312 ΛΕΣΒΟΥ ΛΕΣΒΟΥ 1.074.885,51

44 52404 ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 269.861,92

45 54320 ΒΟΛΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 1.519.727,54

46 51715 ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 1.622.403,40

47 57204 ΞΑΝΘΗΣ ΞΑΝΘΗΣ 1.019.253,00

48 55904 ΕΔΕΣΣΑΣ ΠΕΛΛΑΣ 1.330.249,27

49 56104 ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 1.551.619,52

50 53406 ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 530.446,10

51 59309 ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ 505.970,10

52 57304 ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 1.626.326,50

53 58402 ΣΑΜΟΥ ΣΑΜΟΥ 437.473,87

54 56215 ΣΕΡΡΩΝ ΣΕΡΡΩΝ 1.804.253,53

55 54425 ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 976.724,20

56 50711 ΛΑΜΙΕΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 1.315.291,79

57 56308 ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ 578.059,89

58 50801 ΔΕΛΦΩΝ ΦΩΚΙΔΑΣ 204.188,99

59 56410 ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 752.905,34

60 59423 ΧΑΝΙΩΝ ΧΑΝΙΩΝ 1.633.764,55

61 58509 ΧΙΟΥ ΧΙΟΥ 415.495,68

ΣΥΝΟΛΟ 110.406.620,26

Πηγή: http://www.newsitamea.gr

Μια εντυπωσιακή μελέτη της Deutsche Bank, βλέπει το φως της δημοσιότητας και αν όλα αυτά που περιγράφει ισχύουν , τότε η Ελλάδα έχει λύσει το πρόβλημά της!

Η γερμανική τράπεζα επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο πώς θα γίνει η εκμετάλλευση, σημειώνοντας ότι τα αποτελέσματα των σεισμολογικών ερευνών αναμένονται στα μέσα του 2013.

Σύμφωνα με το Capital.gr Τα αποτελέσματα των σεισμολογικών ερευνών που έχουν ξεκινήσει αναμένονται στα μέσα του 2013 και εάν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες γεωλογικές εκτιμήσεις, μελέτες και αναγωγές Ελλήνων και ξένων επιστημόνων τότε η αξία τους προσεγγίζει πράγματι τα 430 δισ. ευρώ.

Η Deutsche Bank σημειώνει ακόμα ότι για να προχωρήσει η εκμετάλλευση, θα πρέπει να θεσπιστεί επιτέλους ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο. Μήπως έχει κανείς κάποια απορία για τον τρόπο χειρισμού των Μνημονίων και το γεγονός ότι έχει εκχωρηθεί δικαίωμα κατάσχεσης σε περιουσία του δημοσίου, αν δεν πληρωθούν τα προβλεπόμενα στους δανειστές; Όλα αυτά βάσει του Μνημονίου ΙΙ που ψηφίσθηκε τον Φεβρουάριο...

Οι Έλληνες χρησιμοποιούν για πρώτη φορά παγκοσμίως τα αεροπλάνα για βομβαρδισμούς, στο Μπιζάνι.

Κάντε τα παιδιά σας να αγαπήσουν τα λαχανικά!

Τα παιδιά σας δεν καταναλώνουν λαχανικά; Οι επιστήμονες προτείνουν να τους δώσετε διαφορετικά ονόματα!

Σε μια πρόσφατη έρευνα, δόθηκαν σε 186 τετράχρονα παιδιά, κάποιες ημέρες στο μεσημεριανό τους γεύμα καρότα και άλλες ημέρες καρότα τα οποία μετονόμασαν σε ‘καρότα όρασης ακτίνων Χ’.

Το αποτέλεσμα ήταν η κατανάλωση διπλάσιας ποσότητας από τα ‘καρότα όρασης ακτίνων Χ’. Μάλιστα η μελέτη έδειξε πως η θετική επίδραση του νέου ονόματος στην κατανάλωση των τροφίμων από τα παιδιά, συνεχιζόταν ακόμα και όταν πια τα τρόφιμα δεν μετονομάζονταν.

Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά κατανάλωναν διπλάσια ποσότητα καρότων ακόμα και όταν οι ερευνητές δεν τους τα παρουσίαζαν σαν ‘καρότα όρασης ακτίνων Χ’ αλλά σαν απλά καρότα.

Η έρευνα, παρουσιάστηκε πριν λίγες ημέρες στην ετήσια συνάντηση της Ένωσης Σχολικής Διατροφής στην Ουάσιγκτον. ‘Ονόματα από κόμικς ή αστεία ονόματα φαίνεται να κάνουν τα τρόφιμα φιλικότερα στα παιδιά’ ισχυρίζεται ο επιφανής συγγραφέας του Πανεπιστημίου του Κορνέλ Brian Wansink και συνεχίζει, λέγοντας πως ‘ακόμη και 'δύναμη μπιζελιού' ή 'δέντρα μπρόκολου δεινοσαύρων’, μπορεί να είναι αστεία ονόματα τροφίμων, τα οποία να κάνουν τα παιδιά να σκεφτούν ότι είναι πιο διασκευαστικό να τα καταναλώσουν. Και φαίνεται πως η επίδραση αυτή συνεχίζεται ακόμη και την επόμενη ημέρα’.

Η παραπάνω έρευνα μπορεί να πραγματοποιήθηκε σε παιδικούς σταθμούς, αλλά οι ερευνητές θεωρούν ότι ίδια τεχνάσματα μπορούν να λειτουργήσουν με επιτυχία και στο σπίτι. ‘Το χρησιμοποιώ αυτό στα παιδιά μου’ δηλώνει ένας από τους ερευνητές, ο Collin Payne ‘οτιδήποτε φαγητό ερεθίζει την φαντασία τους φαίνεται να ερεθίζει και την επιθυμία κατανάλωσής του’.

Πηγές: Προσαρμογή: Η Επιστημονική Ομάδα δια…της Τροφής

Οι άντρες που ξεκινούν την ημέρα τους με ένα μπωλ δημητριακά ολικής αλέσεως με γάλα, μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο να εκδηλώσουν υπέρταση αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

«Διαπιστώσαμε πως ο κίνδυνος υπέρτασης μειώνεται κατά 25% σε όσους καθημερινά τρώνε δημητριακά ολικής αλέσεως», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τζάινες Κοχάρ, από το Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconcess, στη Βοστώνη.

Τα ευρήματα της μελέτης, που παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιάς (ΑΗΑ) στην Ατλάντα, βασίσθηκαν σε 13.368 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν επί περισσότερα από 16 χρόνια οι ερευνητές.

Οι 7.267 από αυτούς ανέπτυξαν στην πορεία της μελέτης υπέρταση, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό.
Όπως έδειξε η μελέτη, όσοι άντρες έτρωγαν δημητριακά για πρωινό μία φορά την εβδομάδα είχαν κατά 8% λιγότερες πιθανότητες υπέρτασης σε σύγκριση με όσους δεν έτρωγαν ποτέ δημητριακά.

Όσοι τα κατανάλωναν 2 έως 6 φορές την εβδομάδα, διέτρεχαν 16% λιγότερες πιθανότητες υπέρτασης και όσοι τα έτρωγαν καθημερινά είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες υπέρτασης.

Οι αντίστοιχες μειώσεις, πάντως, σε όσους ήταν καπνιστές, διέθεταν περιττά κιλά και δεν τρέφονταν υγιεινά ήταν 12% για όσους έτρωγαν δημητριακά 2-6 φορές την εβδομάδα και 19% για όσους τα κατανάλωναν καθημερινά.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα δημητριακά ολικής αλέσεως μπορεί να επηρεάζουν με αρκετούς μηχανισμούς την αρτηριακή πίεση. Κατ’ αρχήν, είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, όπως το κάλιο, που μπορεί να χαλαρώνουν τα αιμοφόρα αγγεία, ρυθμίζοντας έτσι καλύτερα την αρτηριακή πίεση.

Οι φυτικές ίνες τους, εξάλλου, συμβάλλουν στην ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου, λιπίδων και ινσουλίνης στο αίμα, με αποτέλεσμα την ελάττωση της αρτηριακής πίεσης.

Επιπλέον, η κατανάλωσή τους έχει συσχετιστεί με την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής (λ.χ. λιγότερα λίπη και αλάτι) που επίσης μπορεί να επηρεάζει ευνοϊκά την πίεση.Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη είναι ανεξάρτητη (δεν χρηματοδοτήθηκε από κάποια εταιρεία παρασκευής δημητριακών).

Πηγή: www.real.gr

Τα ψάρια αποτελούν απαραίτητη τροφή για τους ενήλικες και τα παιδιά, καθώς ποικίλες μελέτες έχουν δείξει ότι το λίπος που περιέχουν τα ψάρια αποτελείται από 'καλά' λιπαρά οξέα και ιδιαίτερα από ω3 λιπαρά, τα οποία συμβάλλουν στην πρόληψη πολλών χρόνιων ασθενειών, αλλά και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Από θρεπτικής άποψης, είναι μια τροφή χαμηλή σε θερμίδες και πλούσια σε πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας. Επίσης, εκτός από ω3 λιπαρά, τα ψάρια είναι και πολύ καλές πηγές βιταμινών και μετάλλων, ιδιαίτερα της βιταμίνης Α, της βιταμίνης D, του ασβεστίου και του φωσφόρου. Οι συγκεκριμένες βιταμίνες και μέταλλα είναι απαραίτητα, κυρίως για την υγιή ανάπτυξη των οστών και για την όραση.

Το ψάρι μπορεί να εισαχθεί στο καθημερινό διαιτολόγιο των παιδιών περίπου στον όγδοο μήνα της ζωής τους, ανάλογα πάντα βέβαια με την ικανότητά τους να μασούν και να καταπίνουν στερεές τροφές. Νωρίτερα από τον όγδοο μήνα δεν συνιστάται να καταναλώνονται από βρέφη, καθώς υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης αλλεργικών αντιδράσεων. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στο είδος του ψαριού που εντάσσεται στο διαιτολόγιο ενός παιδιού, γιατί τα μεγάλα ψάρια που, συνήθως, ζουν κοντά στο βυθό, όπως ο ξιφίας και το σαλάχι, θα πρέπει να αποφεύγονται από μικρά παιδιά, καθώς είναι πιθανό να περιέχουν ποσότητες υδραργύρου που είναι ιδιαίτερα τοξικός για τον οργανισμό.

Η μεγαλύτερη δυσκολία όμως που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι γονείς, έγκειται στην προσπάθειά τους να πείσουν τα παιδιά να καταναλώνουν ψάρια. Τι γίνεται όμως αν παρόλες τις προσπάθειές σας τα παιδιά σας δεν τρώνε αυτό το τόσο σπουδαίο για τον οργανισμό τρόφιμο;

Πώς μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να καταναλώνει ψάρι;

Να είστε πολύ προσεκτικοί όσον αφορά στον καθαρισμό του ψαριού από τα κόκαλα. Συνήθως ακόμα και ένα μικρό κόκαλο που κατά λάθος παρέμεινε πάνω στο ψάρι, μπορεί να γίνει αποτρεπτικός παράγοντας για κάποια παιδιά, ενώ πάντοτε υπάρχει και η πιθανότητα ενδεχόμενου κινδύνου από την κατάποση.
Κρατήστε το ψάρι με τα υγρά του και όχι στεγνό.
Προσθέστε λίγο νερό σε οποιοδήποτε ψάρι και ειδικά αυτά που έχουν λευκή σάρκα. Με αυτόν τον τρόπο το ψάρι γίνεται πιο ελκυστικό και πιο νόστιμο, αφού είναι γνωστό πως το ψάρι που έχει αφυδατωθεί χάνει τη γεύση του και είναι δύσκολο στην κατάποση, επομένως και αποτρεπτικό για τα παιδιά.
Ανακατέψτε το και μαγειρέψτε το με κάτι άλλο.
Ο τρόπος αυτός λόγω της γευστικότητάς του και της κάλυψης της ατόφιας γεύσης του ψαριού αρέσει στα παιδιά. Μπορείτε για παράδειγμα να το προσθέσετε σε μικρά κομματάκια ή σε κάποια σούπα ή σαλάτα.
Εναλλακτική επιλογή είναι οι κροκέτες και τα φιλέτα ψαριού.
Μπορείτε να πάρετε κροκέτες ψαριού που είναι προμαγειρεμένες (κοιτώντας πάντα την ετικέτα για να διαπιστώσετε ότι τα συστατικά τους είναι από ολόκληρο φιλέτο ψαριού χωρίς επιπλέον γέμισμα ή προσθετικά) ή παρασκευάστε μόνοι σας τις κρόκετες ψαριού έυκολα και γρήγορα όπως και μαριναρισμένα φιλέτα έτοιμα τα οποία απλώς ζεσταίνετε και σερβίρετε.
Βεβαιωθείτε ότι μπορούν να συνοδευτούν από κάποια σάλτσα.
Σερβίρετε τα φιλέτα ψαριού με κέτσαπ, μαγιονέζα ή μουστάρδα, γεύσεις τις οποίες προτιμούν τα παιδιά, λαμβάνοντας παράλληλα με τη γευστική ικανοποίηση τα απαραίτητα και ωφέλιμα συστατικά.
Προσφέρετέ το στα παιδιά σαν ένα σνακ ανάμεσα στα γεύματα.
Μπορείτε να το κόψετε σε πολύ μικρές μερίδες και να το πολτοποιήσετε, να το αναμείξετε μαζί με μαγιονέζα ή γιαούρτι και να το αλείψετε πάνω σε ψωμί ή κράκερ.

Πηγές: www.nutrimed.gr

Η επίδραση των θρεπτικών συστατικών της τροφής στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική και εξατομικευμένη. Αυτό φαίνεται ιδιαιτέρως έντονα σε νοσογόνες καταστάσεις, όπως η κοιλιοκάκη, πιο γνωστή και ως 'εντεροπάθεια από ευαισθησία στη γλουτένη'. Η εμφάνιση της κοιλιοκάκης σχετίζεται με γονίδια του χρωμοσώματος 6 που καλούνται HLA class II (Human Leukocyte Antigens). Στη περίπτωση λοιπόν της κοιλιοκάκης, τα άτομα με την ανάλογη γενετική προδιάθεση, όταν καταναλώνουν συγκεκριμένες προλαμίνεςεμφανίζουν καταστροφή των λαχνών του εντέρου.

Οι λάχνες, αντιπροσωπεύουν μικροσκοπικές προσεκβολές του εντερικού βλεννογόνου και αποτελούν περιοχή όπου πραγματοποιείται η τελική πέψη και απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών της τροφής. Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό, πως η καταστροφή των εντερικών λαχνών ως αποτέλεσμα της χρόνιας κατανάλωσης συγκεκριμένων προλαμινών από άτομα με κοιλιοκάκη, συνεπάγεται σημαντικότατα προβλήματα θρέψης και όχι μόνο.

Οι προλαμίνες είναι πρωτεΐνες, ταξινομημένες βάση της φυσικής τους ιδιότητας να διαλύονται σε αλκοόλη 70-80ο και ανευρίσκονται στα δημητριακά (στο σιτάρι με το όνομα γλοιαδίνες, στο κριθάρι ως χορδεϊνες, στη σίκαλη ως σικαλίνες, στη βρώμη ως αβενίνες, στο καλαμπόκι ως ζεϊνες και στο ρύζι ως ορυζενίνες). Οι προλαμίνες του ρυζιού και του καλαμποκιού δεν εμπεριέχουν την ακολουθία των αμινοξέων των άλλων προλαμινών, δεν εμφανίζουν τοξική δράση στο έντερο και συνεπώς μπορούν να καταναλώνονται από άτομα με κοιλιοκάκη.

Οι μέχρι σήμερα επιστημονικές ενδείξεις, συνηγορούν στο ότι οι 'τοξικές' προλαμίνες ενεργοποιούν πολύπλοκους ανοσολογικούς μηχανισμούς στο άτομο με προδιάθεση, με τελικό αποτέλεσμα την ατροφία του εντερικού βλεννογόνου. Η θεραπευτική προσέγγιση της κοιλιοκάκης, αφορά στη καθολική και εφ’όρου ζωής απομάκρυνση των 'τοξικών' προλαμινών από το διαιτολόγιο, κατεύθυνση που οδηγεί σε πλήρη εξάλειψη των συμπτωμάτων της νόσου.

Μιλώντας για 'τοξικές' προλαμίνες, αξίζει να τονίσουμε πως στις ημέρες μας η επιστημονική κοινότητα χρησιμοποιεί τον όρο γλουτένη για να περιγράψει το γκρουπ εκείνο των προλαμινών του σιταριού, της σίκαλης, του κριθαριού και της βρώμης, αν και γνωρίζουμε πως η γλουτένη είναι πρωτεΐνη του ενδοσπέρματος του σταριού, διακρίνεται σε 2 βασικά πρωτεϊνικά κλάσματα (γλοιαδίνες και γλουτενίνες) και αντιπροσωπεύει την ουσία που μένει, όταν το σιταρένιο αλεύρι πλένεται με νερό για να αφαιρεθεί το άμυλο.

Η εφαρμογή ενός διαιτολογίου 'ελεύθερου γλουτένης' δεν είναι εύκολη, αφού προϋποθέτει την απομάκρυνση βασικών συστατικών της καθημερινής διατροφής μας, τροφών που ανευρίσκονται στη βάση της διατροφικής πυραμίδας. Επιπρόσθετα, πέρα από τα δημητριακά που αναφέρθηκαν αλλά και τα βασικά προϊόντα αυτών, σε ένα διαιτολόγιο 'ελεύθερο γλουτένης' δεν έχουν θέση και δεκάδες τρόφιμα που εμπεριέχουν έστω και μικροποσά σιτάλευρου και βύνης, συστατικά που χρησιμοποιούνται ευρέως στη σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων.

Τον ουσιαστικό προβληματισμό της ανεύρεσης τροφίμων που μπορούν άφοβα να καταναλώνονται από άτομα με κοιλιοκάκη, έρχεται να μετριάσει, αφενός μια ειδική γκάμα προϊόντων διατροφής, τα τρόφιμα 'ελεύθερα γλουτένης' και αφετέρου σύγχρονα, επιστημονικώς τεκμηριωμένα στοιχεία που επαναπροσδιορίζουν τη θέση της βρώμης στο διαιτολόγιο των ατόμων με κοιλιοκάκη. Σχετικά με τα 'τρόφιμα ελεύθερα γλουτένης', οι κατασκευάστριες εταιρείες κινούνται υπό τις επισημάνσεις της Codex Alimentarius Commission, μιας επιτροπής που έχει συσταθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών και αποτελεί την μοναδική διεθνή επιτροπή, που παρέχει στάνταρ για την παρασκευή τροφίμων ελεύθερων γλουτένης.

Αξίζει να αναφερθεί, πως χώρες που εκπονούν σημαντικό ερευνητικό έργο σχετικά με την κοιλιοκάκη, όπως η Σουηδία και η Φιλανδία είναι μέλη της Codex Alimentarius Commission, προσδίδοντας ιδιαίτερο κύρος στις κατευθυντήριες γραμμές που η επιτροπή προτείνει. Σύμφωνα με αυτές τις κατευθύνσεις, για να καθοριστεί ένα τρόφιμο ως 'ελεύθερο γλουτένης' πρέπει να εμπεριέχει λιγότερο από 200 ppm (parts per million - για παράδειγμα 200mg γλουτένης ανά Kgr στερεάς τροφής) γλουτένης, εφόσον περιέχει συστατικά από τα 'απαγορευμένα' δημητριακά (ή τις διασταυρωμένες ποικιλίες τους) και λιγότερο από 20 ppm γλουτένης, εφόσον περιέχει συστατικά από πρώτες ύλες που δεν έχουν τις 'τοξικές' προλαμίνες εκ φύσεως.

Αν και μεγάλο μέρος της Αμερικανικής επιστημονικής κοινότητας, υποστηρίζει πως τα τρόφιμα 'ελεύθερα γλουτένης' πρέπει να μην εμπεριέχουν καθόλου γλουτένη, οι μελέτες δείχνουν πως τα μικροποσά γλουτένης που καθορίζει η Codex Alimentarius Commission, είναι απολύτως ασφαλή. Παράλληλα, ο ενδοιασμός για τη χρήση επεξεργασμένου σιτάλευρου 'ελεύθερου γλουτένης' σε ειδικά τρόφιμα για άτομα με κοιλιοκάκη, φαίνεται να είναι ανυπόστατος, έπειτα και από τα πορίσματα εμπεριστατωμένων μελετών Φιλανδών επιστημόνων του Tampere University Hospital [Scand J Gastroenterol 1999 Feb: 34(2): 163-9, Aliment Pharmacol Ther 2003 Feb; 17(4): 587-94]. Διαφαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα πως τα ειδικά τρόφιμα 'ελεύθερα γλουτένης' αποτελούν ασφαλή και σημαντικής αξίας για την ποικιλομορφία του διαιτολογίου, εναλλακτική λύση.

Ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά debate αναφορικά με την κοιλιοκάκη, εκδηλώθηκε την τελευταία δεκαετία έπειτα από κλινικές μελέτες που πρότειναν ως ασφαλή την κατανάλωση βρώμης, κάτι που παλαιότερα απαγορεύονταν αυστηρά. Το 1995 δημοσιεύτηκε στη New England Journal of Medicine (Vol.333, no16) μελέτη Φιλανδών ερευνητών σε 92 ενήλικα άτομα με κοιλιοκάκη (52 που βρισκόντουσαν σε ύφεση έπειτα από δίαιτα ελεύθερη γλουτένης για τουλάχιστο 1 χρόνο και 40 νεοδιαγνωσθέντων) και η οποία έδειξε πως η κατανάλωση 46,6 έως 49,9 γρ. βρώμης ημερησίως για 6 έως 12 μήνες, δεν ανέστειλε την ύφεση της νόσου, έτσι όπως διαπιστώθηκε μέσα από βιοψίες.

Το 2002, η ίδια ερευνητική ομάδα Φιλανδών, δημοσιεύει στο Gut (50:33-335) την επέκταση της παρακολούθησης του πιο πάνω γκρουπ ατόμων, για συνολικά 5 έτη. Το συμπέρασμα και πάλι είναι ότι η βρώμη είναι ασφαλής για τα άτομα με κοιλιοκάκη, που εξαιρούν από την διατροφή τους τις υπόλοιπες 'τοξικές' προλαμίνες. Το 2003 Σουηδοί αυτή την φορά επιστήμονες, δημοσιεύουν έρευνα στην European Journal of Clinical Nutrition (57: 163-169) αποδεικνύοντας ότι ακόμα και μεγάλες ποσότητες βρώμης (93 γρ/ημερησίως) δεν επηρεάζουν αρνητικά, ενήλικα άτομα με κοιλιοκάκη σε ύφεση. Παραταύτα αξίζει να σημειωθεί, πως η μελέτη συμπεριέλαβε μόλις 20 άτομα, από τα οποία 15 ολοκλήρωσαν το κύκλο της έρευνας. Τα πιο πάνω στοιχεία επέδρασαν καταλυτικά, στην εκπόνηση της επίσημης θέσης του Αμερικανικού Διαιτολογικού Συλλόγου, βάση της οποίας η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων 'καθαρής' βρώμης, έτσι όπως διαφαίνεται από πλειάδα ερευνών, είναι ασφαλής για τα άτομα με κοιλιοκάκη.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονισθεί ότι σε όλες τις έρευνες χρησιμοποιήθηκε 'καθαρή' βρώμη χωρίς πρόσμιξη άλλων σιτηρών, πράγμα ουσιαστικότατο για την διεξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Στη σημερινή βιομηχανία τροφίμων η ανεύρεση βρώμης χωρίς ύποπτες προσμίξεις, θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη. Από την άλλη πλευρά, πρόσφατα δεδομένα των Arentz-Hansen et al (PLoS Med. 2004, Oct;1), δείχνουν ότι υπάρχουν άτομα με κοιλιοκάκη που εμφανίζουν ανοσολογική διέγερση στις αβενίνες της βρώμης και συνεπαγόμενη φλεγμονή του εντερικού βλεννογόνου. Οι ερευνητές καταλήγουν στο ότι όσοι θέλουν να καταναλώνουν βρώμη πρέπει να βρίσκονται σε στενή κλινική παρακολούθηση.

Από τα παραπάνω διαφαίνεται πως όταν πιστοποιηθεί κλινικά, ότι δεν υπάρχει ανοσολογική διέγερση από τις αβενίνες, τα άτομα με κοιλιοκάκη μπορούν να καταναλώνουν βρώμη σε μέτριες ποσότητες, εφόσον βέβαια έχουν τη δυνατότητα να διασφαλίσουν ότι το προϊόν είναι 'καθαρό' από προσμίξεις άλλων δημητριακών.

Πηγή:http://www.iatronet.gr

Η ΦΩΝΗ

Σελίδες

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Σκολίωση

Οστεοπόρωση: από τη διάγνωση στη θεραπεία