Μαθητές και όραση

Οπως και κάθε χρονιά στις αρχές Σεπτέμβρη και φέτος μια καινούρια 'στρατιά' μαθητριών και μαθητών είναι στις επάλξεις για να ξεκινήσουν την μακρόχρονη μαθητική τους εμπειρία. Φυσικά είναι καιρός που οι γονείς και οι οικογένειες γενικότερα μπαίνουν σε μια καινούρια διαδικασία ερωτήσεων και άγχους όσον αφορά την επίδοση που θα έχουν τα παιδιά στο σχολείο.

Μια από τις πιο συχνές παρατηρήσεις αλλά και ερωτήσεις ανάμεσα στους γονείς και τους δασκάλους είναι ποια είναι η οξύτητα και η λειτουργικότητα της όρασης του παιδιού που μόλις αρχίζει σχολείο. Το ερώτημα αυτό φυσικά έχει απασχολήσει τον ιατρικό χώρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το screening για να βρεθούν προβλήματα με τα μάτια που ξεκινούν το σχολείο έχει αρχίσει εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα (από δημοσιεύσεις από τη Σκανδιναβική βιβλιογραφία από το τέλος του προπερασμένου αιώνα). Ο λόγος που έχει δοθεί τόσο μεγάλη προσοχή και σχολαστικότητα στο screening των προβλημάτων των ματιών στα παιδιά της προσχολικής και σχολικής ηλικίας είναι πολύ βασικός.

Από τη δεκαετία του '60 και από στοιχεία ερευνών που ξεκίνησαν από παρατηρήσεις στο εργαστήριο έδειξαν ότι η ανάπτυξη των εγκεφαλικών λειτουργιών έχει πολύ μεγάλη "πλαστικότητα" στην πρώιμη παιδική ηλικία έτσι ώστε εάν διαγνωστεί κάποιο οπτικό πρόβλημα ή πρόβλημα με τα μάτια σε αυτήν την πρώιμη παιδική ηλικία η αντιμετώπισή του μπορεί να είναι η πιο το δυνατόν αποτελεσματική για την καλή οπτική λειτουργία του παιδιού αυτού στο υπόλοιπο της ζωής του.

Συγκεκριμένα το πιο σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να παρουσιάσουν παιδιά της προσχολικής και αρχικής σχολικής ηλικίας είναι η αμβλυωπία ή το κοινώς λεγόμενο "τεμπέλικο μάτι". Αμβλυωπία ορίζεται από τον ιατρικό χώρο η μειωμένη οξύτητα από το ένα μάτι. Οι λόγοι που οδηγούν στην αμβλυωπία είναι πολλοί. Οποιοσδήποτε μηχανισμός αναγκάζει ένα παιδί να μην βλέπει καλά από το ένα μάτι όσο βλέπει από το άλλο του μάτι, οδηγούν σε αυτό το μάτι (το οποίο δε βλέπει καλά) να αρχίσει να χάνει την οξύτητα της δυνατότητάς του να δεί. Συγκεκριμένα εάν θεωρητικά σε ένα υγιές παιδί δύο ετών κλειστεί τό ένα από τα δύο μάτια έτσι ώστε να μην μπορεί να βλέπει, μέσα σε διάστημα εβδομάδων η οπτική οξύτητα αυτού του ματιού θα μειωθεί δραματικά και ο λόγος όπως προαναφέραμε είναι ότι ενώ τα μάτια σαν αισθητήρια όργανα αντίληψης του φωτός και όλων των οπτικών ερεθισμάτων είναι σχεδόν σε τέλεια λειτουργία από τον έκτο μήνα της ζωής, ο μηχανισμός του εγκεφάλου που αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται τα οπτικά ερεθίσματα αναπτύσσεται μέχρι το έκτο- έβδομο έτος της ζωής.

Ετσι οι εικόνες αν θέλετε, που δέχεται ο εγκέφαλος στα πρώτα αυτά χρόνια της ζωής είναι απαραίτητες για την εξέλιξη και εξειδίκευση του εγκεφάλου σαν όργανο επεξεργασίας των εικόνων που δέχεται το κάθε ματάκι του παιδιού. Αν και το θέμα της αμβλυωπίας είναι αρκετά πολύπλοκο είναι πολύ σημαντική η διάγνωσή του και η αντιμετώπισή του γιατί η αμβλυωπία εάν διαγνωσθεί νωρίς μπορεί να ιαθεί. Η αμβλυωπία που δεν έχει αντιμετωπιστεί μέχρι την ηλικία 6-9 ετών μένει σαν μόνιμη "αναπηρία", αν θέλετε, για το παιδί αυτό για το υπόλοιπο της ζωής του. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε στατιστικές που έχουν γίνει στον πληθυσμό των Η.Π.Α το ποσοστό κάποιου βαθμού αμβλυωπίας στον γενικό πληθυσμό φτάνει το τρομακτικό νούμερο των 8%.

Είναι λοιπόν γεγονός ότι ένα στα δεκαπέντε υγιή κατά τα άλλα άτομα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας έχει κατά κάποιο τρόπο μειωμένη όραση από το ένα μάτι, που θα μπορούσε εάν αυτό είχε διαγνωσθεί στην παιδική του ηλικία, να έχει τουλάχιστον γίνει η προσπάθεια να αυξηθεί η όραση από αυτόν τον οφθαλμό.

Οσον αφορά για το screening σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας η ιστορία δείχνει τις σκανδιναβικές χώρες να έχουν αρχίσει πρώτες το screening από τη δεκαετία του '50, και στη συνέχεια η υπόλοιπη Δυτική ιατρική υπήρξε αρκετά γρήγορα υπεύθυνη όσον αφορά το screening αυτό. Με όσα βέβαια έχουμε προαναφέρει αν και το screening είναι μια εντελώς ανώδυνη διαδικασία, το γεγονός ότι θεωρητικά θα πρέπει να υποβάλλονται σε αυτό όλα τα παιδάκια ηλικίας 2-5 ετών κάθε ένα-δύο χρόνια, κάνει αυτή τη προσπάθεια αρκετά δύσκολη για οικονομικούς και δημογραφικούς λόγους. Φυσικά η πιο σημαντική θεράποντες στην ηλικία αυτή είναι οι παιδίατροι οι οποίοι μπορούν να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία screening εφόσον σχεδόν όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας επισκέπτονται μέσα στο χρόνο τουλάχιστον για μια φορά ένα παιδίατρο.

Σε πρόσφατη δημοσίευση από πέντε οργανισμούς στις Η.Π.Α οι παρακάτω οδηγίες για το screening στην προχολική και αρχική σχολική ηλικία δόθηκε. (Πρέπει να σημειωθεί ότι οι οργανισμοί που συμμετείχαν σε αυτές τις οδηγίες είναι η αμερικανική ακαδημία της παιδιατρικής, η αμερικανική ακαδημία της οφθαλμολογίας, ο αμερικανικός οργανισμός της παιδιατρικής οφθαλμολογίας και στραβισμού, ο αμερικανικός οργανισμός οπτομετρίας, ο οργανισμός της αποφυγής της τύφλωσης της Αμερικής, και η κοινωνική οργάνωση υγείας των Η.Π.Α καθώς και ο οργανισμός υγείας μητέρας και παιδιού των Η.Π.Α.)

Με απλά λόγια η διαδικασία screening έχει τρία διαφορετικά στοιχεία:

1. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι το screening για την αμβλυωπία, αυτό που είπαμε προηγούμενα "τεμπέλικο μάτι". Το screening για την αμβλυωπία γίνεται μετρώντας την όραση που έχει το παιδάκι από το κάθε μάτι χωριστά. Δηλαδή ποια οπτική οξύτητα μπορεί να έχει το μάτι του παιδιού (από το δεξί του μάτι) και ποια από το αριστερό του μάτι όταν αυτά χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση οπτικών ερεθισμάτων το κάθε ένα χωριστά. Βέβαια ένα παιδάκι ηλικίας τριών ετών θα ήταν αδύνατον να διαβάσει τους γνωστούς πίνακες με γράμματα και αριθμούς καθώς δεν έχει επιτευχθεί τέτοιου επιπέδου γνώση της ανάγνωσης. Η διαδικασία σε αυτές τις ηλικίες γίνεται με ειδικούς πίνακες οι οποίοι είτε από κάποια ηλικία και μετά περιέχουν εικονίτσες οι οποίες είναι εύκολα αναγνωρίσιμες από τα παιδιά, για παράδειγμα "αυτοκίνητο", "λουλούδι", "σκυλάκι", "γατάκι", πράγματα που παιδάκι ηλικίας δύο έως τριών ετών μπορούν να αναγνωρίσουν με μεγάλη ευκολία και βέβαια εφόσον υπάρξει μια καλή σχέση μεταξύ εξεταστή και παιδιού γιατί όπως ξέρουμε τα παιδιά αυτής της ηλικίας πολύ εύκολα μπορούν να φοβηθούν τον "εξεταστή με την άσπρη ποδιά" (τον ιατρό), είτε μπορούν να βρούν τη διαδικασία αυτή σαν ένα ευτράπελο παιχνίδι. Ετσι λοιπόν η εξέταση της οπτικής οξύτητας σε αυτή την ηλικία γίνεται είτε με την αναγνώριση σε πίνακες εικόνων είτε με πολύ απλά γράμματα που μπορεί το παιδί ανάλογα με την ικανότητά του στην ανάγνωση να ξεχωρίσει. Πολύ σημαντικό είναι και πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι προφανώς για την μέτρηση της ικανότητας της όρασης θα πρέπει να έχει γίνει ένας χονδρικός εάν θέλετε, υπολογισμός του αν το παιδί έχει μυωπία, υπερμετρωπία, ή αστιγματισμό. Είναι προφανές ότι ένα παιδάκι που έχει για παράδειγμα δύο βαθμούς μυωπίας δεν θα μπορεί να έχει καλή ικανότητα ανάγνωσης σε έναν πίνακα έστω και εικόνων. Το πιο σημαντικό βέβαια όπως έχουμε πεί και πρίν στη διάγνωση της αμβλυωπίας είναι να βρεθεί τυχόν διαφορά όρασης απ' το ένα και το άλλο μάτι, κάτι πάρα πολύ σημαντικό στην προσχολική και αρχική σχολική ηλικία.
2. Η δεύτερη σημαντική ενότητα screening για τα παιδιά προσχολικής και αρχικής σχολικής ηλικίας είναι ο στραβισμός. Είναι πολύ σημαντικό να διαγνωσθεί η συμπορεία και των δύο ματιών σε όλες τις οπτικές κινήσεις που κάνει το παιδάκι νωρίς στη ζωή του. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι μερικά κοινά χαρακτηριστικά των παιδιών στην περίοδο ανάπτυξής τους, μπορούν να δημιουργήσουν την εντύπωση στραβισμού. Αυτό λέγεται "ψευδοστραβισμός". Για παράδειγμα όλα τα παιδάκια έχουν πολύ επίπεδη μύτη στην αρχική τους πορεία στη ζωή, με αποτέλεσμα όταν τα παρατηρούμε να μας δίνουν την εντύπωση ότι τα μάτια τους στρέφονται προς τα έσω. Αυτό λέγεται "ψευδοστραβισμός". Κλείνοντας κατ' εξακολούθηση το δεξί και το αριστερό μάτι, ο εξεταστής οφθαλμίατρος και παιδίατρος μπορεί να παρατηρήσει την απόκλιση που μπορεί να έχει το ένα ή το άλλο μάτι, δηλαδή την κακή συνεργασία των δύο ματιών στην αντίληψη των οπτικών ερεθισμάτων. Βέβαια υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις στις οποίες ο στραβισμός είναι προφανής και τις οποίες παρατηρούν πρώτα οι γονείς, η οικογένεια του παιδιού και αυτές είναι ο λόγος για τις οποίες έρχονται σε συμβουλή του παιδιάτρου ή του οφθαλμιάτρου.
3. Και το τρίτο και τελευταίο πιο σοβαρό βήμα στη διάγνωση και αντιμετώπιση οπτικών ανωμαλιών στα προσχολικά και αρχικά σχολικά χρόνια είναι screening για την στερεοσκοπική όραση του παιδιού. Η στερεοσκοπική όραση είναι κατά την πλειοψηφία της μια λειτουργία που απαιτεί καλή οπτική οξύτητα και με τα δύο μάτια και όπως προείπαμε η καλή στερεοσκοπική όραση εύκολα αναιρεί οποιοδήποτε πρόβλημα με τα δύο πιο πάνω προβλήματα που αναφέραμε. Δηλαδή είναι αδύνατον ένα παιδί να έχει πολύ καλή στερεοσκοπική όραση και να έχει κάποιο πρόβλημα με αμβλυωπία ή στραβισμό. Υπάρχουν μέθοδοι υψηλής τεχνολογίας σήμερα που το screening της στερεοσκοπικής όρασης μπορεί να γίνει πολύ εύκολα με την μορφή παιχνιδιού για το παιδί. Βλέπουμε λοιπόν ότι η καλή οπτική λειτουργία του παιδιού στην προσχολική και αρχική σχολική ηλικία είναι πάρα πολύ σημαντική και είναι συχνό το φαινόμενο στο οποίο ένα παιδί που θεωρείται "να έχει δυσκολία στη γραφή, ανάγνωση και γενικά στη συμμετοχή του στις αρχικές του μαθητικές λειτουργίες", να έχει μια απλή διαθλαστική ανωμαλία, δηλαδή να έχει μια απλή μυωπία, αστιγματισμό, ή υπερμετρωπία η οποία το εμποδίζει να έχει καλή οπτική οξύτητα και να μπορεί να συμμετέχει σε αυτές τις δραστηριότητες. Είναι πολύ σύνηθες πια ότι παιδιά της προσχολικής και αρκετά παιδιά της σχολικής ηλικίας χρειάζονται να φοράνε γυαλιά έτσι ώστε να χαίρουν της καλής όρασης που θα τα βοηθήσει να λειτουργήσουν θετικά στις αρχικές τους μαθητικές εμπειρίες.

Πηγή: http://www.iatronet.gr

Read more »

Αμυγδαλίτιδα

Οι αμυγδαλές είναι δύο μορφώματα, πλούσια σε λεμφικό ιστό που βρίσκονται στη βάση της γλώσσας. Ο ρόλος τους στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού και στην ομαλή απομάκρυνση τοξινών από τον οργανισμό, είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Η αμυγδαλίτιδα είναι μία ιδιαίτερα συνήθης πάθηση που αντιμετωπίζει ο κλινικός παθολόγος.
Στην αμυγδαλίτιδα, αναπτύσσεται λοιμώδης φλεγμονή των αμυγδαλών.

Όταν η κατάσταση είναι οξεία, πρόκειται για οξεία αμυγδαλίτιδα, όταν η κατάσταση οδηγηθεί σε χρονιότητα λόγω επανειλημμένης ή ατελώς θεραπευθείσας λοίμωξης, πρόκειται για χρόνια αμυγδαλίτιδα.
Η εισβολή γίνεται με πονόλαιμο, πυρετό, πρήξιμο αδένων, κακουχία. Οι αμυγδαλές είναι εξέρυθρες και στην επιφάνειά τους μπορεί να υπάρχει πύον ή εξίδρωμα. Παρά το γεγονός ότι αρκετές περιπτώσεις οφείλονται σε κοινές ιώσεις, μεγάλο μέρος των περιπτώσεων αμυγδαλίτιδας οφείλεται στον β αιμολυτικό στρεπτόκοκκο, ένα επικίνδυνο μικρόβιο, το οποίο εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη αντιβίωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές όπως καρδιακή νόσο, ρευματικό πυρετό, αποστήματα, σηψαιμία, νεφρική σπειραματονεφρίτιδα.

Ο ρευματικός πυρετός, η πιο σοβαρή επιπλοκή του στρεπτόκοκκου σε νεαρές ηλικίες, αναπτύσσεται κύρια σε άτομα πέντε έως σαράντα ετών, οφείλεται σε μία ανοσολογική διαδικασία που προκαλεί ο στρεπτόκοκκος μία έως πέντε εβδομάδες μετά τη λοίμωξη και χαρακτηρίζεται από καρδιακή βλάβη, ερύθημα και υποδόρια οζίδια, νευρολογικές εκδηλώσεις με ακούσιες χοριοαθετωσικές κινήσεις, πολυαρθρίτιδα. Τα παραπάνω ευρήματα εμφανίζονται μεμονωμένα ή συνυπάρχουν.

Το σημαντικότερο πρόβλημα του ρευματικού πυρετού είναι η προοδευτική ανάπτυξη ρευματικής καρδιακής νόσου, παρά τα μικρά ποσοστά άμεσης θνητότητας. Η διαφορική διάγνωση και η σωστή θεραπεία από το σωστό έμπειρο παθολόγο κατά την ιατρική εξέταση είναι καθοριστικής σημασίας στη λοιμώδη αμυγδαλίτιδα, με δεδομένο ότι η άμεση χορήγηση ειδικής αγωγής από το στόμα κατά του στρεπτόκοκκου είναι επιβαλλόμενη στην στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα, ενώ αντενδείκνυται στην ιογενή αμυγδαλίτιδα.

Σήμερα σε αμφίβολες περιπτώσεις κατά την κλινική αξιολόγηση, υπάρχουν ειδικές δοκιμασίες εντοπισμού του στρεπτόκοκκου (δοκιμασία αντιγόνου, strep test, ASTO, ειδική καλλιέργεια).

Η διακοπή του καπνίσματος, η χορήγηση απλών αντισηπτικών του στόματος με γαργάρες, η καλή ενυδάτωση, η καλή διατροφή που στα υγιή άτομα περιλαμβάνει φρούτα, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ο επαρκής ύπνος, η αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων, είναι σημαντικά συμπληρωματικά μέτρα στην αμυγδαλίτιδα. Στην περίπτωση πασχόντων από χρόνια νοσήματα, απαιτείται εφαρμογή ειδικών ενδεικνυόμενων διατροφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων καθημερινότητας ανάλογα με το είδος της χρόνιας πάθησης.

Σπανιότερα αίτια λοιμώδους αμυγδαλίτιδας είναι ο ιός της ιλαράς, ο ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης EPSTEIN BARR, o CMV, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα όπως η NEISSERIA GONORRHEA o HIV, το κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας κλπ. Η αγωγή τροποποιείται ανάλογα με το αίτιο. Συχνότερο από τα αίτια αυτά είναι η λοιμώδης μονοπυρήνωση, που παρατηρείται κυρίως στο νεαρό πληθυσμό και οφείλεται στον ιό EPSTEIN BARR. H λεμφαδενοπάθεια είναι συνήθως εμφανής στη λοιμώδη μονοπυρήνωση, ενώ συχνά υπάρχει σπληνομεγαλία. Μεταξύ άλλων εκδηλώσεων είναι η ηπατίτιδα, η προσβολή του νευρικού συστήματος, η νεφρική ανεπάρκεια, η πνευμονική προσβολή, η μυοκαρδίτιδα, η απόφραξη αεραγωγών, η ρήξη του σπλήνα.

Χειρουργική αφαίρεση των αμυγδαλών: Μια επικίνδυνη πρακτική;

Οι απόλυτες ενδείξεις για τη χειρουργική αφαίρεση των αμυγδαλών (αμυγδαλεκτομή) είναι σπάνιες.
Η αμυγδαλεκτομή δεν είναι μια απλή διαδικασία. Η μετεγχειρητική αιμορραγία είναι μια υπαρκτή επιπλοκή που συμβαίνει σήμερα ακόμα και στα καλύτερα κέντρα, ενώ σπανίως εμφανίζονται λαρυγγόσπασμος, δύσπνοια, θάνατος.

Το πιο αμφιλεγόμενο σήμερα θέμα είναι ο συσχετισμός της αμυγδαλεκτομής με ορισμένα καρκινώματα και νοσήματα του αίματος, που αναπτύσσονται χρόνια μετά από αυτή. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν μελέτες που στηρίζουν αυτό το συσχετισμό, ελλείπουν επαρκείς μεγάλες μελέτες σε βάθος χρόνου. Η αμυγδαλεκτομή δεν πρέπει να επιτελείται πάντως 'ελαφρά τη καρδία' σε χρόνια υποτροπιάζουσα αμυγδαλίτιδα. Οι αμυγδαλές έχουν καθοριστικό ρόλο στη σωστή άμυνα του οργανισμού και στην επαρκή απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα.

Η σωστή ενδοφλέβια νοσοκομειακή αγωγή σε συνδυασμό με αντιμετώπιση συμπαρομαρτούντων παραγόντων που παρεμποδίζουν την ολοκληρωμένη εκρίζωση (π.χ. δυσανεξία στην γλυκόζη), είναι σημαντικά θεραπευτικά μέτρα για την αποφυγή του χειρουργείου σε χρόνιες επίμονες αμυγδαλίτιδες. 

Πηγή:http://www.iatronet.gr

Read more »

Οι τροφές της μακροζωίας

Ποιες τροφές μας βοηθάνε στο να διατηρήσουμε το δέρμα και το σώμα μας λαμπερό και νεανικό για περισσότερα χρόνια; Υπάρχουν μυστικά στη διατροφή των κατοίκων της Ικαρίας που καταφέρουν με ευκολία και πλησιάζουν τα 90 έτη; Για κοιτάξτε την παρακάτω λίστα και σιγουρευτείτε ότι δεν ξεχνάτε να συμπεριλαμβάνετε τα παρακάτω ‘ελιξίρια’ στη διατροφή σας!

Το ελαιόλαδο: Το ελαιόλαδο είναι η πιο αντιπροσωπευτική πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Είναι καρδιοπροστατευτικό και έχει πλέον αποδειχθεί ότι η συνεισφορά του στην αύξηση της HDL χοληστερόλης (‘καλής’) είναι μεγαλύτερη από εκείνη που επιτυγχάνεται αντίστοιχα με την κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Επιπλέον το ελαιόλαδο όπως και οι ελιές, εμφανίζουν προστατευτική δράση ενάντια στοn καρκίνο του μαστού. Εμφανίζει τη μεγαλύτερη θερμική αντοχή κατά το μαγείρεμα, με αποτέλεσμα η χρήση του να συνιστάται ως η βασική πηγή λίπους στη μεσογειακή διατροφή.


Αντιοξειξωτικά: Όσες τροφές είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικές ουσίες, βοηθούν στη μακροζωία, διότι δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες που παράγει το σώμα και ευθύνονται για τη γήρανση. Τα αντιοξειδωτικά που λαμβάνουμε από τη διατροφή είναι διάφορες βιταμίνες όπως οι C, E, Q10, το B-καροτένιο, το λυκοπένιο, το σελήνιο και βρίσκονται σε όλα τα φρούτα και τα λαχανικά με έντονα χρώματα, όπως είναι τα εσπεριδοειδή, η ντομάτα, το ακτινίδιο, το ρόδι, το καρπούζι, τα μούρα κα. Επαρκείς ποσότητες φρούτων και λαχανικών μέσα στην ημέρα θεωρούνται τουλάχιστον 3-4 μερίδες από την κάθε ομάδα αντίστοιχα. Επιπλέον αντιοξειδωτικά περιέχονται στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι, τα φλαβονοειδή και τις πολυφαινόλες, και για το λόγο αυτό συνιστάται η κατανάλωση ενός ποτηριού μαζί με το γεύμα.

Λαχανικά: Τα λαχανικά τροφοδοτούν τον οργανισμό με φυτικές ίνες για την ομαλή λειτουργία του εντέρου. Είναι πλούσια σε νερό για την ενυδάτωση του σώματος και αποτελούν πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων που είναι απαραίτητα στον οργανισμό για την προστασία του από την εμφάνιση προβλημάτων υγείας. Για παράδειγμα, τα καρότα είναι πλούσια σε βιταμίνη Α για την προστασία των ματιών και του δέρματος, η ντομάτα είναι πλούσια σε λυκοπένιο το οποίο μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων τύπων καρκίνου και χρόνιων παθήσεων, η πατάτα είναι πηγή καλίου για τη ρύθμιση της πίεσης και το μπρόκολο πηγή ασβεστίου για γερά οστά. Επίσης τα λαχανικά που είναι πλούσιες πηγές φιλικού οξέως (σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά) έχει βρεθεί ότι ασκούν προστατευτική δράση στην εμφάνιση καρδιαγγειακών προβλημάτων, μέσω ενός μηχανισμού μείωσης της ομοκυστεϊνης στο αίμα.

Άγρια φυλλώδη λαχανικά: Η ελληνική διατροφή είναι πλούσια και σε αρκετά άγρια λαχανικά και άγρια χόρτα (πχ γλιστρίδα), που ευδοκιμούν σε διάφορες περιοχές, και αποτελούν εξαιρετική πηγή φλαβονοειδών, μια από τις σπουδαιότερες κατηγορίες αντιοξειδωτικών. Τα άγρια αυτά χόρτα, περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες φλαβονοειδών από την αντίστοιχη ποσότητα που περιέχεται στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι που συνήθως προτιμώνται στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες.



Το σκόρδο: Έχει βρεθεί ότι έχει προστατευτική δράση στην καρδιά, αλλά και στα κύτταρα του εγκεφάλου. Για το λόγο αυτό πιστεύεται ότι συμβάλει στη μακροζωία. Είναι αποτοξινωτικό και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Έπειτα από συστηματική χρήση, έχει την ιδιότητα να μειώνει τη χοληστερόλη, την αρτηριακή πίεση, καθώς και να βοηθά στην πηκτικότητα του αίματος. Μια άλλη ιδιότητα του σκόρδου είναι ότι καταπολεμά τα βακτηρίδια και τους μύκητες, και κατά συνέπεια μειώνει τον κίνδυνο μολύνσεων και τροφικών δηλητηριάσεων. Η ποσότητα σκόρδου που φαίνεται να είναι αποτελεσματική είναι το ισοδύναμο μίας σκελίδας ημερησίως.

Φράουλες και μούρα: Και τα δύο φρούτα αποτελούν πολύ καλές πηγές αντιοξειδωτικών ουσιών, προστατεύοντας από διάφορες εκφυλιστικές νόσους όπως τα καρδιαγγειακά και ο καρκίνος. Καταναλώστε τα όταν είναι η εποχή τους είτε σε φρουτοσαλάτες είτε σε φρέσκους χυμούς.






Ω-3 λιπαρά οξέα και ψάρια: Αρκετά ψάρια (σαρδέλα, σολωμός, ρέγκα, πέστροφα) αποτελούν εξαιρετική πηγή ω-3 λιπαρών οξέων τα οποία είναι καρδιοπροστατευτικά, βοηθούν στη μείωση των επιπέδων τριγλυκεριδίων στο αίμα και αποτελούν πολύ βασικό συστατικό για τη λειτουργία και την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, προλαμβάνοντας την εμφάνιση άνοιας.








Ξηροί καρποί: Οι ξηροί καρποί, όπως τα αμύγδαλα και τα καρύδια, είναι πλούσια σε γ-τοκοφερόλες αλλά και βιταμίνη Ε που βοηθούν στον καλύτερο έλεγχο του λιπιδαιμικού προφίλ, μειώνοντας τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης για να αποφευχθεί η απόφραξη των αρτηριών με σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας.

Ολικής άλεσης δημητριακά: Προτιμήστε τα ολικής άλεσης δημητριακά σε σχέση με τα λευκά, διότι έχουν υποστεί λιγότερη επεξεργασία, με αποτέλεσμα να διατηρούν μεγαλύτερη από τη διατροφική τους αξία. Το ψωμί ολικής άλεσης, τα μακαρόνια και το ρύζι μπορούν εύκολα να ενταχθούν στο εβδομαδιαίο διαιτολόγιο ασκώντας προστατευτική δράση ενάντια σε διάφορα είδη καρκίνου, στον διαβήτη και στην καρδιαγγειακή νόσο. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό, εμπλουτίζεται το διαιτολόγιο με περισσότερες φυτικές ίνες για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.


Μεσογειακό μοντέλο διατροφής: Από πολλές έρευνες που έχουν διεξαχθεί, και συχνά μάλιστα στην Ικαρία που παρατηρείται το φαινόμενο της μακροζωίας στην Ελλάδα, έχει βρεθεί ότι συνολικά η γενικότερη υιοθέτηση ενός μεσογειακού μοντέλου διατροφής, έναντι ενός αντίστοιχου δυτικού τύπου, εξασφαλίζει την μακροβιότητα. Στις έρευνες αυτές βρέθηκαν υψηλές τιμές στο σκορ υιοθέτησης της μεσογειακής διατροφής (με λιγότερο κρέας και περισσότερο ψάρι, με άφθονο ελαιόλαδο, με ποικιλία φρούτων και λαχανικών και με διατήρηση ενός υγιούς βάρους) από τους συμμετέχοντες στη μελέτη, οι οποίοι ήταν όλοι ηλικίας μεγαλύτερης από 80 ετών.

Πηγή: http://www.iatronet.gr

Read more »

Οι φωνές των γονιών αρρωσταίνουν τα παιδιά

Το ξύλο δεν βγήκε τελικά από το παράδεισο καθώς σύμφωνα με νέα έρευνα όσοι γονείς χτυπούν ή απλά υψώνουν τη φωνή τους μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας στα παιδιά.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι γονείς που χαστουκίζουν ή φωνάζουν στα παιδιά τους, τα εκθέτουν σε αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν διάφορα προβλήματα υγείας αργότερα στη ζωή τους.

Συγκεκριμένα οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όσοι χτυπούν ή υψώνουν τη φωνή τους στα παιδιά, τα εκθέτουν σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου, καρδιακών παθήσεων και άσθματος.
“ Οι φωνές και το ξύλο μπορεί να έχουν ως συνέπεια την εκδήλωση προβλημάτων υγείας στα παιδιά όταν μεγαλώσουν ”

Οι ερευνητές ισχυρίζονται μάλιστα ότι ακόμη και οι φωνές ή και το ήπιο ξύλο (λ.χ. ένα απλό χαστούκι)  μπορεί να επιφέρουν μακροπρόθεσμα τις ίδιες συνέπειες στην υγεία του παιδιού, όσο και η σοβαρή κακοποίηση.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι «σκληρές τιμωρίες» κατά την παιδική ηλικία αυξάνουν τον κίνδυνο να εκδηλώσουν προβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή τους. Ο λόγος θα μπορούσε να οφείλεται  στο γεγονός ότι φωνάζοντας στα παιδιά ή χτυπώντας τα έστω και λίγο, οι γονείς τους προκαλούν στρες. Σύμφωνα με τη μελέτη τα αυξημένα επίπεδα του στρες, με τη σειρά τους, μπορεί να  προκαλέσουν βιολογικές αλλαγές στον οργανισμό των παιδιών, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η μελέτη διεξήχθη από ομάδα ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ, και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Behavioural Medicine».

Πηγή: http://ipaideia.gr

Read more »

Πως νοιώθουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη δυσλεξία, μιας και είναι ευρέως γνωστή και η πιο συχνή. Τα παιδιά με δυσλεξία βιώνουν τη ματαίωση και κάθε προσπάθεια που κάνουν προκειμένου να επιτύχουν μια ικανοποιητική επίδοση αποτελεί πηγή ψυχολογικής πίεσης. Τα παιδιά αγχώνονται που δεν μπορούν να ακολουθήσουν το επίπεδο των συμμαθητών τους μέσα στη σχολική τάξη εξαιτίας του μεγαλύτερου χρόνου που χρειάζονται για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Οι μαθητές με δυσλεξία αδυνατούν να ελέγξουν το άγχος τους, με αποτέλεσμα το γεγονός αυτό να επιδρά αρνητικά και στις δυνατότητες οργάνωσης και προγραμματισμού των δραστηριοτήτων τους.

Τα παιδιά αυτά εργάζονται στο όριο των δυνατοτήτων τους, αλλά η ανάγνωση και η γραφή δεν είναι σε υψηλό επίπεδο και οι απαιτήσεις από το περιβάλλον για καλύτερες επιδόσεις δεν περιορίζονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να εξαντλούνται από τις αλλεπάλληλες προσπάθειες, να έχουν νευρικότητα και να κυριεύονται από αίσθημα ανικανότητας και αδυναμίας εκπλήρωσης των στόχων τους. Το πιθανότερο είναι ότι τα παιδιά θα παρουσιάσουν μειωμένα κίνητρα για μάθηση, απροθυμία για τη σχολική φοίτηση, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να οδηγηθούν ακόμη και σε εκδήλωση σχολικής φοβίας.

Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των γονιών;

Βασική προϋπόθεση για να μπορέσετε να βοηθήσετε το παιδί σας είναι να αποδεχτείτε τις δυσκολίες του. Η άρνηση δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της κατάστασης. Δημιουργήστε, λοιπόν, ένα κλίμα αποδοχής και ασφάλειας. Το παιδί θα πρέπει να αισθάνεται την αποδοχή και το σεβασμό από εσάς για να μπορέσει και το ίδιο να πιστέψει στον εαυτό του. Οι απειλές, η αυστηρή κριτική, η λεκτική ή η σωματική βία όχι απλά δεν βοηθούν το παιδί, αλλά αντιθέτως μειώνουν ακόμη περισσότερο την αυτοεκτίμηση και την προσωπική του δύναμη και του δημιουργούν επιπρόσθετα αρνητικά συναισθήματα. Επίσης, θα πρέπει να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί σας και να μην του ζητάτε πράγματα που δεν μπορεί να καταφέρει. Καλό θα ήταν να τα παροτρύνετε να συμμετέχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες (πχ χορό, μπάσκετ κλπ) που θα τους βοηθήσουν να εκτονώνουν τη συσσωρευμένη τους ενέργεια, αλλά κυρίως θα τους βοηθήσουν να αναδείξουν τις ικανότητες και τα χαρίσματα τους. Οι συνεχείς αποτυχίες στο σχολείο οδηγούν τους μαθητές στο συμπέρασμα πως είναι ανάξιοι και ανίκανοι, αφού δεν μπορούν να επιτύχουν όλα όσα και οι συμμαθητές τους. Επομένως, η επιτυχία τους σε κάποιους άλλους τομείς θα συμβάλει στην τόνωση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης τους.

Να μην ξεχνάτε να ανταμείβετε την πρόοδο του παιδιού σας και να το επαινείται για την προσπάθεια που καταβάλει. Να αναγνωρίζετε τη βελτίωση του και όχι μονάχα το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι θα μάθει και εκείνο να το ενοχλεί λιγότερο η αποτυχία.

Πηγή: lesvosnews.net

Read more »

Σκολίωση

Γράφει ο Δρ. Ιάσων Κ. Ντουντουλάκης, Διευθυντής Ορθοπαιδικού Τμήματος, Ευρωκλινικής Παίδων

Ο όρος σκολίωση προέρχεται από τη λέξη σκολιός που σημαίνει στρεβλός. Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη στην προσθιοπίσθια διάστασή της φαίνεται τελείως ευθεία. Σκολίωση ονομάζουμε την πλάγια παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης από τη μέση γραμμή.

Μορφές σκολίωσης

Ανάλογα με την περιοχή της σπονδυλικής στήλης στην οποία εμφανίζεται το κύρτωμα, τη διαχωρίζουμε σε αυχενική, θωρακική και οσφυϊκή σκολίωση. Αρκετά συχνά μπορεί να υπάρξει κύρτωμα που να αφορά σε παραπάνω από μία μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οπότε μιλάμε για θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Ανάλογα με το προς τα πού κλίνει το κυρτό της καμπύλης χαρακτηρίζουμε τη σκολίωση δεξιά ή αριστερή και την αναφέρουμε σαν δεξιά θωρακική σκολίωση ή αριστερή οσφυϊκή σκολίωση κ.ο.κ.

Πιο συχνά εμφανίζεται η σκολίωση με το κυρτό προς τα δεξιά. Επίσης, πιο συχνή είναι η θωρακική και η θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Η θωρακική σκολίωση φαίνεται πιο έντονα, διότι με τη στροφή των σπονδύλων συμπαρασύρονται και οι πλευρές οι οποίες προβάλλουν περισσότερο στη θωρακική μοίρα. Ανάλογα με την ηλικία που παρουσιάζεται, χωρίζεται σε νηπιακή, παιδική, και εφηβική σκολίωση. Άλλος διαχωρισμός ανάλογα με την αιτιολογία της σκολίωσης είναι:

• Συγγενής σκολίωση
• Νευρομυικη σκολίωση
• Σκολίωση στη νευροινωμάτωση
• Σκολίωση στο σύνδρομο Μαρφαν
• Σκολίωση που οφείλεται σε τραύμα
• Σκολίωση που οφείλεται σε όγκο της Σπονδυλικής Στήλης
• Αντιρροπιστική σκολίωση (δισκοπάθεια)
• Ιδιοπαθής σκολίωση

Εικόνα 1: Αριστερά απεικονίζεται μία φυσιολογική σπονδυλική στήλη και δεξιά μια σπονδυλική στήλη με θωρακική σκολίωση

Εικόνα 2: Απεικόνιση σκελετού με θωρακική σκολίωση

Εδιοπαθής Σκολίωση

Από όλες τις παραπάνω μορφές μας ενδιαφέρει η ιδιοπαθής σκολίωση, στην οποία θα αναφερθούμε. Λέγεται ιδιοπαθής, διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Είναι μια πάθηση που αφορά συνήθως νεαρές κοπέλες και είναι συχνότερη στις ηλικίες των 12-15 ετών. Συνήθως παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 9-10 ετών, και χειροτερεύει με την αύξηση της ηλικίας και του ύψους του παιδιού.

Πώς γίνεται η διάγνωση της σκολίωσης;
Πολλές φορές τη διάγνωση την κάνουν οι γονείς ή το ίδιο το παιδί. Συνήθως τα κορίτσια παραπονιούνται στη μαμά ότι δεν στρώνει καλά η φούστα στη μέση ή ότι κρεμάει περισσότερο από τη μια μεριά, ή ότι πέφτει η μια τιράντα. Η μαμά πολλές φορές βλέπει να προβάλλει περισσότερο η μια ωμοπλάτη.





Εικόνα 3: Κορίτσι με θωρακοσφυϊκή σκολίωση και ασυμμετρία των ωμοπλατών

Πώς εξετάζουμε ένα παιδί για να δούμε αν έχει σκολίωση;
Βάζουμε το παιδί σε στάση προσοχής, γυμνό από τη μέση και πάνω, και του λέμε να σκύψει με τα γόνατα σε έκταση. Παρατηρούμε τη σπονδυλική στήλη αν είναι ευθεία. Αν δεν είναι τότε μιλούμε για πιθανή σκολίωση και ζητούμε ακτινολογικό έλεγχο ο οποίος επιβεβαιώνει τη διάγνωση. Ο ακτινολογικός έλεγχος γίνεται με το παιδί σε όρθια στάση. Έχοντας κάνει τη διάγνωση πρέπει να κάνουμε και την κατάλληλη θεραπεία. Για να κάνουμε την ανάλογη θεραπεία πρέπει να γνωρίζουμε το μέγεθος της σκολίωσης.




Εικόνα 4: Κλινικός έλεγχος σκολίωσης. Αριστερά φυσιολογική σπονδυλική στήλη, δεξιά σπονδυλική στήλη με σκολίωση


Θεραπεία
Η σκολίωση μετριέται σε μοίρες και η θεραπεία εξαρτάται από το πόσες μοίρες είναι. Για πρακτικούς λόγους έχουμε χωρίσει τη σκολίωση σε κατηγορίες: μέχρι 20 μοίρες, από 20-40 μοίρες και από 40 μοίρες και άνω.
Σκολίωση μεγέθους μέχρι 20 μοίρες θεραπεύεται συντηρητικά με φυσιοθεραπεία, κολύμπι και παρακολούθηση, συνήθως κάθε 6 μήνες.
Από 20-40 μοίρες συνιστούμε διαφόρων τύπων κηδεμόνες. Οι κηδεμόνες έχουν σκοπό να διορθώσουν τη σκολίωση ή στη χειρότερη περίπτωση να μη την αφήσουν να χειροτερεύσει. Πολλές φορές η σκολίωση είναι δυνατόν να χειροτερεύσει και μέσα στον κηδεμόνα. Οι κηδεμόνες πρέπει να φοριούνται ανελλιπώς και για τουλάχιστον 20 ώρες το 24ωρο, ακόμα και τη νύχτα, και για αρκετά χρόνια, πολλές φορές και μετά το πέρας της ανάπτυξης του παιδιού.


Από τις 40 μοίρες και πάνω συνήθως η σκολίωση χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική θεραπεία χρειάζεται για να διορθωθούν οι μεγάλες καμπύλες, οι οποίες αν είναι έντονες, είναι δυνατόν να δημιουργούν πίεση στους πνεύμονες και στην καρδιά με αποτέλεσμα καρδιοπνευμονική ανεπάρκεια, ακόμα και θάνατο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές ράβδοι για τη διόρθωση των κυρτωμάτων. Οι επεμβάσεις αυτές θεωρούνται μεγάλες, αλλά όταν υπάρχει ένδειξη πρέπει να γίνονται.
Εκτός από τις απλές σκολιώσεις, υπάρχουν και οι διπλές σκολιώσεις όπου αντί για ένα κύρτωμα έχουμε δύο. Αυτές πολλές φορές φαίνονται λιγότερο διότι το ένα κύρτωμα αντιρροπεί το άλλο. Η θεραπεία και εδώ είναι η ίδια.


Η σκολίωση είναι πάθηση που αφορά πιο συχνά τα κορίτσια της προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας. Η σκολίωση αυτή λέγεται ιδιοπαθής, διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Μια πρόχειρη εξέταση μπορεί να γίνει ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς, βάζοντας το παιδί να σκύψει με τεντωμένα τα γόνατα.
Καλό είναι όλα τα παιδιά, ειδικά τα κορίτσια, να ελέγχονται μια φορά το χρόνο, από την ηλικία των 9-10 ετών.
Στις μικρές σκολιώσεις μέχρι 20 μοίρες, η συνήθης θεραπεία είναι οι ασκήσεις στάσης και ασκήσεις διορθώσεως, όπως τις ονομάζουμε. Πολλές φορές συστήνουμε την κολύμβηση ως χρήσιμη, όμως τίποτε δεν έχει αποδειχτεί. Παρόλα αυτά είναι βέβαιο ότι δεν κάνει κακό. Αντιθέτως, προς απάντηση μιας συχνής ερώτησης των γονέων, το μονόζυγο σκληραίνει τους μύες και δεν επιτρέπει τη διόρθωση της σκολίωσης, συνεπώς πρέπει να αποφεύγεται. Επίσης η βαριά σχολική τσάντα δεν έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί ή πιβαρύνει τη σκολίωση. Τέλος, όσα παιδιά φορούν κηδεμόνες πρέπει να τους φορούν ανελλιπώς και για περίπου 20 ώρες το 24ωρο και τουλάχιστον μέχρι το τέλος τις ανάπτυξης τους. 

Πηγή: http://www.iatronet.gr

Read more »

Οστεοπόρωση: από τη διάγνωση στη θεραπεία

Γράφουν οι Γερμανός Ιερονυμάκης , Τεχνολόγος ακτινολόγος και Γιώργος Μίλεσης MSc, Κλινικός Διαιτολόγος, MSc Εφαρμοσμένης Κλινικής Διατροφής

Η οστεοπόρωση είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ιατρική και αποτελεί νόσο χαρακτηριζόμενη από προοδευτική απώλεια της οστικής μάζας του σκελετού, που έχει σαν συνέπεια την ελάττωση της μηχανικής αντοχής των οστών. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα οστά να γίνονται λιγότερο ανθεκτικά και συνεπώς πιο εύθραυστα. Έτσι, άτομα που πάσχουν από οστεοπόρωση κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πάθουν κάποιο κάταγμα το οποίο πολλές φορές, ανάλογα με το βαθμό της νόσου, προκαλείται χωρίς να ασκηθεί αξιόλογη δύναμη.

Είναι φανερό πως η ελάττωση της οστικής μάζας δεν προκαλεί μόνο την αύξηση πιθανότητας καταγμάτων, αλλά και μια σωρεία άλλων προβλημάτων, όπως π.χ. πόνο, παραμόρφωση σκελετού, απώλεια κινητικότητας κλπ. Κατανοούμε λοιπόν, πως η οστεοπόρωση είναι ένα ιατρικό πρόβλημα το οποίο έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σύγχρονη κοινωνία. Έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί όχι μόνο σαν ιατρικό πρόβλημα, αλλά και σαν κοινωνικοοικονομικό. Το πρόβλημα συνίσταται στην περίθαλψη των οστεοπορωτικών ασθενών με κατάγματα και αφορά τόσο το κράτος, όσο και την οικογένεια. Στις Η.Π.Α. μόνο, υπολογίζεται ότι δαπανώνται 20 δις. δολάρια για τα κατάγματα αυτής της μορφής, ο αριθμός των οποίων ανέρχεται σε 1.500.000 περίπου τον χρόνο.

Εξετάσεις

Είναι λογική λοιπόν η ανησυχία της επιστήμης για σωστή και έγκαιρη διάγνωση της οστεοπόρωσης. Τα τελευταία χρόνια έγιναν μεγάλες πρόοδοι στην ανάπτυξη, καθώς και τη βελτίωση παλιότερων μεθόδων για την εκτίμηση της οστικής μάζας. Μερικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα για την εκτίμηση της οστικής μάζας είναι:

• βιοχημικές εξετάσεις, οι οποίες όμως δεν μπορούν να αποδείξουν μόνες την ύπαρξη της νόσου,
• η αξονική τομογραφία, που δίνει αρκετά ακριβείς μετρήσεις οστικής μάζας με το μειονέκτημα της μεγάλης δόσης ακτινοβολίας του ασθενούς και το μεγάλο οικονομικό κόστος της εξέτασης,
• η περιφερειακή αξονική τομογραφία (P.Q.C.T ), η οποία παρόλο που είναι η μόνη μέθοδος που μπορεί να μετρήσει την οστική πυκνότητα σε τρισδιάστατα χώρο εξετάζει μόνο την περιοχή του αντιβραχίου,
• η υπερηχοτομογραφία, η οποία χρησιμοποιείται στον περιφερικό σκελετό, έχει φτωχή επαναληψιμότητα

Λύσεις στα προβλήματα των παραπάνω διαγνωστικών εξετάσεων έδωσαν στο παρελθόν οι μετρήσεις οστικής πυκνότητας που γίνονταν με την μέθοδο της απορρόφησης φωτονίων διπλής ενέργειας CDPA. Το μεγάλο οικονομικό κόστος και η υψηλή δόση ακτινοβολίας τόσο για τον ασθενή όσο και για το προσωπικό του εργαστηρίου ώθησαν τους ερευνητές στην αντικατάσταση της ραδιενεργούς πηγής με λυχνία παραγωγής ακτινών Χ. Έτσι λοιπόν, διάφοροι ερευνητές χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές για να μετατρέψουν μια δέσμη ακτινών Χ σε δέσμη 2 ενεργειών. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται DEXA. Η μέθοδος DEXA σήμερα είναι μια από τις πιο διαδεδομένες εξετάσεις για τη μελέτη της οστικής πυκνότητας. Ο λόγος είναι ότι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει λύνουν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα των άλλων μεθόδων και τεχνικών. Με την εξέταση αυτή, ο ασθενής εκτίθεται σε μικρή δόση ακτινοβολίας, εξετάζεται παραπάνω από μία ανατομική περιοχή, έχει σχετικά χαμηλό κόστος εξέτασης, μεγάλη ταχύτητα εκτέλεσης της εξέτασης (3 – 5 min.) και δίνει σχετικά ακριβείς μετρήσεις.

Αξιόπιστη διάγνωση

Μια εξέταση για να θεωρηθεί αξιόπιστη, θα πρέπει να τη διακρίνουν κάποια χαρακτηριστικά. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι η επαναληψιμότητα της εξέτασης και η ακρίβειά της. Η επαναληψιμότητα δηλώνει το κατά πόσο το μηχάνημα δίνει την ίδια τιμή μέτρησης όταν επαναλαμβάνει την ίδια εξέταση, στις ίδιες συνθήκες. Η ακρίβεια είναι ο βαθμός στον οποίο μια τιμή μέτρησης προσεγγίζει την πραγματικότητα. Για να είναι όμως αξιόπιστη η διάγνωση θα πρέπει να εξετάζονται 2 ανατομικές περιοχές, εφόσον βέβαια αυτό είναι εφικτό. Αυτό γιατί η διαγνωστική σημασία περιπλέκεται από το γεγονός, ότι διαφορετικές ανατομικές περιοχές παρουσιάζουν διαφορετικές αναλογίες μεταξύ συμπαγούς και σπογκώδους οστίτη ιστού, όπου διαφέρουν και στο βαθμό απώλειάς τους.

Όταν τίθεται θέμα επιλογής, ο κλινικός ιατρός, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό του ασθενούς, καθώς και τα φυσικά χαρακτηριστικά του, επιλέγει την ανατομική περιοχή που θα εξετασθεί. Όταν για παράδειγμα, ο ασθενής παρουσιάζει έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην οσφυϊκή μοίρα, σκολίωση, κάταγμα κάποιου οσφυϊκού σπονδύλου ή έντονη αποτιτάνωση της κοιλιακής αορτής, επιλέγεται η περιοχή του ισχίου. Είναι απαραίτητο λοιπόν, πριν από την πρώτη μέτρηση της οστικής πυκνότητος που κάνει ο ασθενής, να προηγείται μια απλή ακτινογραφία στην περιοχή που πρόκειται να εξετασθεί, για να δούμε κατά πόσο το ανατομικό θέμα που θέλουμε ενδείκνυται για την εξέταση.

Προβλήματα διάγνωσης

Ένα πρόβλημα που προκύπτει κάποιες φορές, είναι όταν ο κλινικός ιατρός ζητά να εξετασθεί μια ανατομική περιοχή που κατά την πορεία της εξέτασης παρουσιάζει χαρακτηριστικά αντένδειξης για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση; Το πιο σωστό είναι να προσπαθήσει ο ακτινολόγος να έρθει σε επικοινωνία με τον κλινικό ιατρό και να του τονίσει τα προβλήματα της εξέτασης. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε συμπληρώνει την εξέταση του κλινικού ιατρού με μια δεύτερη σε κάποια άλλη ανατομική περιοχή. Έτσι η διαφορά στις τιμές, που έχουν οι δύο εξετάσεις, θα δώσει σημαντικές πληροφορίες στον κλινικό ιατρό.

Είναι σαφές πως η λάθος διάγνωση έχει δυσάρεστα αποτελέσματα για τον ασθενή. Τα λάθη αυτά αφορούν τόσο την τοποθέτηση του ασθενούς, όσο και τη λήψη του ιστορικού, την επεξεργασία της εικόνας και την επαναληψιμότητα της εξέτασης. Άλλο ένα λάθος, που μπορεί να οδηγήσει σε ψευδή αποτελέσματα, είναι η λανθασμένη σημείωση της ηλικίας του ασθενούς κατά τη λήψη του ιστορικού, αυτό γιατί οι τιμές αναφοράς για το κάθε μηχάνημα DEXA είναι συνάρτηση και της ηλικίας. Το ίδιο θα συμβεί αν δε προσδιορίσουμε σωστά και το φύλο του ασθενούς. Γι’ αυτό, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα η τοποθέτηση του ασθενούς, ώστε να υπάρχει πάντα σωστή απεικόνιση του εξεταζόμενου θέματος. Έτσι κατά τον επανέλεγχο των ασθενών οι συγκρίσεις των μετρήσεων θα είναι αξιόπιστες. Καλό είναι πάντως να υπάρχει πάντα επικοινωνία ανάμεσα στον ακτινολόγο και τον κλινικό ιατρό για να δίδονται οι κατάλληλες εξηγήσεις και τα απαραίτητα στοιχεία.

Φαρμακευτική αγωγή

Τα διφωσφονικά είναι τα κυριότερα φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Αποτελούν θεραπεία πρώτης γραμμής για τη διαγνωσμένη οστεοπόρωση, σε γυναίκες. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα είναι το sodium alendronate, 10 mg/ μέρα ή 70 mg/ 1 φορά την εβδομάδα, το ridedronate, 5 mg/ μέρα ή 35 mg/ 1 φορά την εβδομάδα και το ibandronate, 1 φορά / μήνα. Επειδή απορροφούνται σχετικά δύσκολα, τα από του στόματος διφωσφονικά να λαμβάνονται με άδειο στομάχι, χωρίς να ακολουθεί φαγητό ή ποτό για τα επόμενα 30 λεπτά.

Πρόσφατα, το teriparatide, ανασυνδυασμένη παραθορμόνη φάνηκε να είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Δρα ενεργοποιώντας τους οστεοβλάστες, που παράγουν οστίτη ιστό. Χρησιμοποιείται όταν τα διφωσφονικά αποδειχθούν αναποτελεσματικά ή αντενδείκνυνται. Δεν πρέπει όμως να χορηγείται σε ασθενείς που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία, μικρής ηλικίας ή με νόσο Paget.

Το strondium ranelate (2 gr/ μέρα, από του στόματος) φαίνεται ότι διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των οστεοβλαστών, αναστέλλοντας τον αντίστοιχο των οστεοκλαστών. Δεν προκαλεί προβλήματα στο ανώτερο πεπτικό σύστημα, σε αντίθεση με τα διφωσφονικά.

Η αναπλήρωση οιστρογόνων σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες θεωρείται καλή θεραπεία για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, αλλά συνοδεύεται από πλήθος παρενεργειών. Οι επιλεκτικοί ρυθμιστές οιστρογονικών υποδοχέων (SERMs, Selective estrogen receptor modulator), όπως το raloxifene, δρούν στο οστό καθυστερώντας την αποδόμησή του από τους οστεοκλάστες. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από κλινικές μελέτες.

Το συμπλήρωμα ασβεστίου αρκεί;

Πολλοί βασίζονται μόνο σε έξτρα ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης D, όταν προσπαθούν να θεραπεύσουν ή / και να προλάβουν την οστεοπενία (πρώιμο στάδιο απώλειας οστίτη ιστού) ή την οστεοπόρωση. Όταν αποδειχθεί όμως ανεπιτυχής αυτή η στρατηγική, στρέφονται σε γενικές γραμμές στα φάρμακα (π.χ. διφωσφονικά), που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να σταματούν την πρόοδο της νόσου. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των θεραπειών είναι ακόμα ασαφείς, από τη στιγμή που η αυξημένη οστική μάζα δεν συνεπάγεται και αυξημένη οστική αντοχή. Αντίθετα, επειδή ακριβώς η οστεοπόρωση αποτελεί νόσο που αφορά τον τρόπο ζωής μας, πρέπει πάνω από όλα να εξεταστούν οι παράγοντες εκείνοι που διαιωνίζουν την απώλεια του οστού. Η καθιστική ζωή, η κακή διατροφή (κυρίως η υπερκατανάλωση αλατιού, ζωικής πρωτεΐνης και αλκοόλ), η ανεπαρκής ή ελάχιστη πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων (ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D κυρίως) και η ανεπαρκής έκθεση του δέρματος στον ήλιο (ώστε να παράγει το σώμα μας προβιταμίνη D) είναι κάποιοι από τους παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση ή την επιδείνωση οστεοπενίας / οστεοπόρωσης. Γίνεται δηλαδή αντιληπτό, ότι ένα συμπλήρωμα ασβεστίου – βιταμίνης D δεν μπορεί να διορθώσει καθένα από τα προβλήματα αυτά. Είναι επιτακτική ανάγκη να λαμβάνεται ένα ακριβές και αναλυτικό ιστορικό, ώστε να εντοπίζονται τα όποια προβλήματα αλλά και να οριοθετείται η παρέμβαση που χρειάζεται ο κάθε ασθενής.

Αντίσταση

Χωρίς όμως την υιοθέτηση ασκήσεων αντίστασης, καμιά στρατηγική για τη θεραπεία ή την πρόληψη της οστεοπόρωσης δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένη. Το τρέξιμο, το ανέβασμα σκάλας, η άρση βαρών (ήπιας έντασης) και σε κάποιο βαθμό το βάδισμα, βοηθούν αρκετά στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας, σε αντίθεση με το κολύμπι, που είναι λιγότερο ευεργετικό για την οστεοπόρωση. Στα πλεονεκτήματα της άσκησης συμπεριλαμβάνεται βελτίωση στην ισορροπία και στο βάδισμα, αλλά και σημαντική μείωση του κινδύνου των πτώσεων.

Πηγή:http://www.iatronet.gr

Read more »

Καταβολή προνοιακών επιδομάτων για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου

Καταβολή  προνοιακών επιδομάτων για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012  

 Το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα δοθούν τα προνοιακά επιδόματα μέσω των δήμων, όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Γιάννης Ιωαννίδης.

Κατανέμουμε, από το λογαριασμό του Υπουργείου Εσωτερικών, που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με τον τίτλο «Κεντρικοί

Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών δαπανών», συνολικό ποσό 110.406.620,26 € στους παρακάτω Δήμους της χώρας,αποκλειστικά και μόνο προς καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στους κατάνόμο δικαιούχους αυτών, για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012  

ΘΕΜΑ: Επιχορήγηση Δήμων από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους έτους 2012 με ποσό 110.406.620,26 € προς καταβολή προνοιακών επιδομάτων στους κατά νόμο δικαιούχους, για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο 2012 .

Α Π Ο Φ Α Σ Η Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ  - Αθήνα 3 Δεκεμβρίου 2012

'Εχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 3β, περίπτωση 17 και του άρθρου 259 του ν.

3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α’) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης

Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης».

2. Την αριθμ. Π3α/Φ.18/Γ.Π οικ. 63731/9.5.2008 (ΦΕΚ 931 Β΄) Κοινή Απόφαση των

Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

«Αύξηση Προνοιακών Επιδομάτων που χορηγούνται σε άτομα με Αναπηρίες για τα

έτη 2008,2009,2010 και 2011».

3. Τη με αριθμό 23 (Α.Π 7479/15-2-2011) εγκύκλιό μας «Καταβολή από τους Δήμους

των Προνοιακών Επιδομάτων στους δικαιούχους».

4. Τη με αριθμό 61 (Α.Π 74894/30.12.2010) εγκύκλιό μας « Άσκηση πρόσθετων

αρμοδιοτήτων από τους δήμους, από την 1η Ιανουαρίου 2011, του ‘’Προγράμματος

Καλλικράτης ’’

5. Τις πιστώσεις που έχουν εγγραφεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό έτους 2012 και

αφορούν στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους των Δήμων.

ΑΔΑ: Β45ΑΝ-ΛΙΖ

6.Την με αριθμ. 50698/2.12.2011 (ΦΕΚ 2832 Β΄) Κοινή Απόφαση των Υπουργών

Εσωτερικών και Οικονομικών για τη κατάρτιση προϋπολογισμού των Δήμων,

οικονομικού έτους 2012.

7. Τη με αριθμ. πρωτ: 8602/22.3.2012 απόφασή μας με την οποία επιχορηγήθηκαν Δήμοι

της Χώρας με το ποσό των 140.587.013,69 € για το Α΄ δίμηνο τρέχοντος έτους.

8. Τις με αριθμ. πρωτ: 23427/12.6.2012, 23594/14.6.2012, 24086/14.6.2012, 24197/15.6.2012,

24223/15.6.2012, 24247/19.6.2012, 24264/20.6.2012, 24873/27.6.2012, 25708/27.6.2012,

25710/27.6.2012, 25839/2.7.2012 και 26563/5.7.2012. αποφάσεις μας με τις οποίες

επιχορηγήθηκαν Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 119.675.360,13 € για το Β΄

δίμηνο τρέχοντος έτους.

9. Τις αριθμ. πρωτ. 30341/1.8.2012 και 30761/3.8.2012 αποφάσεις μας με τις οποίες

επιχορηγήθηκαν Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 129.619.466,50

€ για το Γ΄ δίμηνο τρέχοντος έτους.

10. Την αριθμ. πρωτ. 36746/ 2.10.2012 απόφαση μας με την οποία επιχορηγήθηκαν

Δήμοι της Χώρας με το συνολικό ποσό των 129.466.835,35 € για το Δ΄ δίμηνο

τρέχοντος έτους.

11. Την ανάγκη επιχορήγησης Δήμων της Χώρας, προς καταβολή των προνοιακών

επιδομάτων στους κατά νόμο δικαιούχους λήψης αυτών για τους μήνες Σεπτέμβριο

και Οκτώβριο τρέχοντος έτους.

12. Το χρηματικό υπόλοιπο του τηρούμενου στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων λογαριασμού του Υπουργείου με τίτλο «Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών δαπανών».

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε

Α. Κατανέμουμε, από το λογαριασμό του Υπουργείου Εσωτερικών, που

τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με τον τίτλο «Κεντρικοί

Αυτοτελείς Πόροι των Δήμων για κάλυψη λειτουργικών και λοιπών γενικών

δαπανών», συνολικό ποσό 110.406.620,26 € στους παρακάτω Δήμους της χώρας,αποκλειστικά και μόνο προς καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στους κατάνόμο δικαιούχους αυτών, για τους μήνες Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2012  

1 50102 ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 888.697,23

2 50105 ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 279.938,33

3 50117 Ι.Π ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 579.586,73

4 50118 ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ 275.896,30

5 51112 ΝΑΥΠΛΙΕΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 728.125,59

6 51219 ΤΡΙΠΟΛΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 746.000,00

7 53105 ΑΡΤΑΙΩΝ ΑΡΤΗΣ 685.645,20

8 59502 ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 4.840.896,45

9 59505 ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 11.492.391,14

10 59506 ΑΙΓΑΛΕΩ ΑΤΤΙΚΗΣ 7.495.868,76

11 59704 ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.874.347,46

12 59521 ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 6.908.940,83

13 59608 ΠΑΛΛΗΝΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.906.709,37

14 59604 ΑΧΑΡΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 2.226.397,76

15 59812 ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 5.405.233,51

16 51316 ΠΑΤΡΕΩΝ ΑΧΑΙΑΣ 3.791.875,47

17 50310 ΛΕΒΑΔΕΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 1.055.579,09

18 55103 ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 247.869,92

19 55202 ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ 891.031,57

20 58123 ΡΟΔΟΥ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 1.768.591,26

21 57101 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΕΒΡΟΥ 2.127.311,54

22 50426 ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ 2.183.402,78

23 50506 ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 186.614,57

24 52105 ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 407.933,85

25 51417 ΠΥΡΓΟΥ ΗΛΕΙΑΣ 1.341.104,46

26 55306 ΒΕΡΟΙΑΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 1.573.883,63

27 59112 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 3.266.368,05

28 53202 ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 588.241,14

29 55433 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 11.935.009,88

30 53313 ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 1.207.092,00

31 55504 ΚΑΒΑΛΑΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 1.327.948,95

32 54108 ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 454.366,30

33 55613 ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 497.065,32

34 52205 ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1.131.512,27

35 52301ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ-ΙΘΑ-ΚΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 339.298,57

36 55706 ΚΙΛΚΙΣ ΚΙΛΚΙΣ 251.313,66

37 55810 ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 1.022.133,51

38 51505 ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 1.233.301,06

39 58206ΣΥΡΟΥ-ΕΡΜΟΥΠΟ-ΛΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 821.093,24

40 51617 ΣΠΑΡΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 542.731,48

41 54215 ΛΑΡΙΣΣΑΙΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ 2.097.408,87

42 59201 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 612.962,46

43 58312 ΛΕΣΒΟΥ ΛΕΣΒΟΥ 1.074.885,51

44 52404 ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 269.861,92

45 54320 ΒΟΛΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 1.519.727,54

46 51715 ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 1.622.403,40

47 57204 ΞΑΝΘΗΣ ΞΑΝΘΗΣ 1.019.253,00

48 55904 ΕΔΕΣΣΑΣ ΠΕΛΛΑΣ 1.330.249,27

49 56104 ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 1.551.619,52

50 53406 ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 530.446,10

51 59309 ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ 505.970,10

52 57304 ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 1.626.326,50

53 58402 ΣΑΜΟΥ ΣΑΜΟΥ 437.473,87

54 56215 ΣΕΡΡΩΝ ΣΕΡΡΩΝ 1.804.253,53

55 54425 ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 976.724,20

56 50711 ΛΑΜΙΕΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 1.315.291,79

57 56308 ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ 578.059,89

58 50801 ΔΕΛΦΩΝ ΦΩΚΙΔΑΣ 204.188,99

59 56410 ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 752.905,34

60 59423 ΧΑΝΙΩΝ ΧΑΝΙΩΝ 1.633.764,55

61 58509 ΧΙΟΥ ΧΙΟΥ 415.495,68

ΣΥΝΟΛΟ 110.406.620,26

Πηγή: http://www.newsitamea.gr

Read more »