Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Τμ.Εκούσιας Δικαιοδοσίας) εξέδωσε την υπ. αριθμ. 1101/2012 απόφαση, η οποία υποχρεώνει τη ΔΕΗ Α.Ε. να μη διακόπτει την παροχή ρεύματος στους καταναλωτές, οι οποίοι δεν καταβάλλουν το επιβληθέν με το N. 4021/2011 τέλος ηλεκτροδότησης, να δέχεται την καταβολή του αντιτίμου των λογαριασμών, αφαιρουμένου του αναγραφόμενου ποσού του τέλους και να μην ενσωματώνει αυτό στους νέους λογαριασμούς.
Ειδικότερα, η υπόθεση έφτασε ενώπιον της δικαιοσύνης μετά την άσκηση αγωγής εκ μέρους των καταναλωτικών σωματείων ΙΝΚΑ / ΓΟΚΕ, ΙΝΚΑ Κρήτης, της Ένωσης Καταναλωτών Αιτωλοακαρνανίας, του συλλόγου για τα Δικαιώματα του Καταναλωτή και του Πολίτη (ΔΙ.ΚΑ.Π) και της Ένωσης Καταναλωτών Ελλάδας. Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται προς τους καταναλωτές αντίκεινται στο Σύνταγμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο και ζητούν να βεβαιωθεί δικαστικά ο παράνομος και αντικαταναλωτικός χαρακτήρας του εν λόγω μέτρου και να απαγορευθεί ή να ρυθμιστεί με τρόπο που να μη θίγει το συμφέρον των καταναλωτών.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι με τη διάταξη του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 επιβάλλεται ειδικό τέλος υπέρ του Δημοσίου στις ηλεκτροδοτούμενες επιφάνειες ακινήτων, το οποίο, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αιτιολογική έκθεση του νόμου, υπαγορεύεται από επιτακτικούς λόγους εθνικού συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στην άμεση μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Καθίσταται σαφές ότι το επίδικο τέλος δεν συνιστά ανταποδοτικό τέλος αλλά φόρο, κατά την έννοια του άρθρου 78 του Συντάγματος ενώ η ΔΕΗ Α.Ε. δεν ασκεί δημόσια εξουσία αλλά ουσιαστικά εισπράττει το τέλος ηλεκτροδότησης. Επίσης, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι τα κριτήρια, τα οποία έχει θεσπίσει το κράτος, ήτοι το εμβαδόν του ακινήτου, η παλαιότητα αυτού και η τιμή ζώνης δεν είναι εναρμονισμένα με την αρχή της καθολικότητας και της ισότητας του φόρου καθώς δε λαμβάνονται υπ’ όψη έτερα αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά κριτήρια, από τα οποία θα προέκυπτε με μεγαλύτερη σαφήνεια η φοροδοτική ικανότητα του κυρίου του ακινήτου.
Υπογραμμίζεται ότι, με βάση τα ανωτέρω, όλως ενδεικτικώς, στοιχεία ή ρυθμίσεις του άρθρου 53 ν. 4021/2011 αντίκεινται στις διατάξεις των παρ. 1 και 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος, ενώ περαιτέρω, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η επιβολή του «έκτακτου τέλους» βρίσκεται σε αντίθεση και με το άρθρο 78 παρ.1 του Συντάγματος. Όπως σημειώνει, η επιβολή φόρων στους πολίτες πρέπει να βασίζεται στην αρχή της αναλογικής ισότητας και στη φοροδοτική ισότητα, η οποία θέτει ένα όριο κατά τη θεσμοθέτηση φορολογικών επιβαρύνσεων ενώ θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη και οι σοβαρές οικονομικές απώλειες που έχουν υποστεί οι Έλληνες πολίτες στα εισοδήματά τους με τα φορολογικά μέτρα των τελευταίων ετών.
Επιπλέον, στο κείμενο της απόφασης τονίζεται ότι η Πολιτεία δεν προέβλεψε απαλλαγή ούτε καν της πρώτης κατοικίας, η οποία αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου (άρθρ. 2 παρ.1 Σ.) και για την προστασία της οικογένειας (άρθρ.21 Σ.). Σημειώνεται, ακόμα, ότι η επιβολή της επίδικης φορολογικής επιβάρυνσης δε συνιστά ανεκτό περιορισμό της ιδιοκτησίας των βαρυνομένων με αυτή προσώπων, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
Αναφορικά δε, με τη διακοπή παροχής ρεύματος στους πολίτες, οι οποίοι αρνούνται να καταβάλουν το τέλος, το Δικαστήριο κρίνει ότι συνιστά συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση του νομοθέτη στη συμβατική σχέση του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος ενώ επιπρόσθετα, συνεπάγεται στέρηση κοινωνικού αγαθού ζωτικής σημασίας.
Το Δικαστήριο, ενόψει των ανωτέρω, έκανε δεκτή την αγωγή και με την προσωρινώς εκτελεστή απόφασή [PDF] του, υποχρεώνει την εναγομένη να μη διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στους καταναλωτές, οι οποίοι δεν καταβάλουν το τέλος, να δέχεται την πληρωμή λογαριασμών χωρίς το ποσό του τέλους και τέλος, να μην το υπολογίζει στους νέους λογαριασμούς.
lawnet.gr, 4/12/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου